شعر و ادب

ای آب کجایی که دری شعله گرفتهدر بین قفس بال و پری شعله گرفته من فاطمه ام، ناله برید این سخنش رادر فاصله شد تا...

دیر آمدم...دیر آمدم... در داشت می سوخت هیئت، میان "وای مادر" داشت می سوخت دیوار دم می داد؛ در بر سینه می زد...

عاشقان مژده ظهورش به جهان نزديک استپرتو افشاني نورش به جهان نزديک است عاقبت ميرسد آن گوهر يکدانه نابنعمت و لطف حضورش به جهان نزديک...

دل پيش يار خويش است در دست من نباشد جز عشق روي جانان در جان وتن نباشد يادش هميشه هستم چشم از زمانه بستم رفت دل دگر...

مهدی مقیمی انتهای تمام جادّه‌ها باز باید به تو رجوع کنم کاش خورشید باشم و هر روز در حریم شما طلوع کنم شعر خود را اجازه‌ام بده...

چون بيايد يار ما اوقات شيرين آوردبا قدومش نوبهار و فصل گلچين آورد مي کند روي زمين را جنّت و باغ بهشتنعمت بي حدّ و...

تا نيايي به جهان دادرسي نيست که نيستدل غمگين مرا همنفسي نيست که نيست تو مگر خود بدهي داد همه خلق جهانمهربانتر به جهان جز...

توان واژه کجا و مدیح گفتن او؟ قلم قناری گنگی ست در سرودن اوکشاندنش به صحارّی شعر ممکن نیست کمیت معجزه لنگ است پیش توسن اوچه...

  روزهای هفته را با شمیمی از امید آمدنش و طعمی از شگفتی انتظارش، تجربه می کنیم تا با عبور از سدّ غفلت و...

و زمین مثل خیمه گاهی بودکه تمامش پر از سیاهی بودتو رسیدی و این رسیدن تو شکلی از رحمت الهی بودماه حالا تویی وَ...