وقتش رسیده است، زمین زنده می‏شود

وقتش رسیده است، زمین زنده می‏شود

این اژدهای مست، زمین زنده می‏شود

 

آن روز، زندگی همه جا پخش می‏شود

در گوش‏ها صدای خدا پخش می‏شود

 

مرگ است، مرگ، قسمت هر چه که خوب نیست

در امتداد صبح پس از این غروب نیست

 

باور کنید، خاطره این نبرد را

باور کنید مرد غزل‏های درد را

 

شخص بهار بود که از راه می‏رسید

این ذوالفقار بود که از راه می‏رسید

 

با یک کلید وارد هر سینه می‏شود

دنیا برای دیدنش آیینه می‏شود

 

موعود من، به آینه سوگند زنده است

فریاد می‏زنم که خداوند زنده است

 

راه گریز از دل این اتفاق نیست

وقتی یقین رسید، مجال نفاق نیست

 

خود را میان جهل کسی گم نمی‏کنم

من اقتدا به قامت مردم نمی‏کنم

 

در ازدحام این همه کفتار و خوک و گرگ

من مؤمنم به حادثه ی جمعه بزرگ

 

درگیر حرف‏های خیالی نمی‏شوم

هرگز شریک یاس اهالی نمی‏شوم

 

من شاعرانه پشت کسی ایستاده‏ام

در امتداد هر نفسی ایستاده‏ام

 

این جان ماست‏با نفسی که نیامده

دنیا در انتظار کسی که نیامده