حضرت على عليه السّلام در خطبه اى معروف به ((خطبة البيان)) آنگاه كه خود را معرفى مى فرمايد، مى رسد به اين قسمت كه (( اءنا اءبو الاءئمة اءلاطهار اءنا ابوالمهدى عليه السّلام القائم فى آخرالزمان)) يعنى : منم پدر امامان پاك، منم پدر مهدى عليه السّلام كه در آخرالزمان قيام مى كند.
در اين حال مالك اشتر كه پايين منبر مولا بود به پا خاسته، از حضرت مى پرسد كه اين قيام كننده از فرزندان شما كى قيام مى فرمايد؟ حضرت چنين فرمود:
1. هنگامى كه نابود شونده نابود شود.
2. و حقايق مخفى شود (حقايقى كه سياستمداران و زمامداران آن را با زبان ديپلماسى و غيره كتمان مى كنند)، يا حقايق سبك شمرده شود (در صورتى كه جمله مزبور از ((خف)) باشد نه از ((خفى))).
3. و ملحق شونده ملحق شود (وقتى كه حكومت به سمتى رفت مردمان نيز به آن ملحق شوند، چون ((الناس على دين ملوكهم))).
4. و پشتها سنگين شود (از مشكلات، از گناهان و…)
5. و كارها و اشياء نزديك به هم شوند (مكانها نزديك به هم شوند و دنيا يك خانواده شود يا اينكه همه جا مثل هم است و نيرنگ و دروغ همگانى است).
6. و از انتشار جلوگيرى به عمل آيد (از انتشار حق جلوگيرى شود، يا از انتشار در زمين منع گردد و محدوده هاى قانونى و مرزها مطرح شود).
7. و دماغ مالك به خاك ماليده شود (دنگ و فنگهايى كه براى مالك مثل گرفتن زمين و ماليات و… مطرح مى شود).
8. و بپيمايد پيماينده.
9. و به شگفتى وادارد عدد از كثرت و زيادتى (يا مبهوت و شگفت زده شود عدد).
10. و وسوسه ها به هيجان در آيد (مثل شكوك اعتقادى و غيره مثل اينكه اين كار چون به مصلحت من است، پس چرا انجام ندهم ؟).
11. و گرگها به صدا (زوزه) در آيند (مراد، مردمان گرگ صفت است).
12. و امواج به خروش در آيند (شايد اشاره به امواج گناه و مادى گرايى باشد كه به خروش آمده و هر گروهى را به سمتى كشانده و افراد زيادى را روانه ديار نيستى و هلاكت مى كند. لذا بايد در اين ميان سوار كشتى حق شد كه سبب نجات انسان است و در اخبار آمده كه پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: مثل اهل بيت من مثل كشتى نوح است كه هر كس سوارش شود نجات يافته و هر كس از آن تخلف كند نابود شده است).
13. و حج گزارنده ضعيف شود (رفتن به حج ممنوع شود يا مشكلات زيادى سر راهش قرار گيرد و يا نفقه و مخارج حج بالا رود كه حاجى در مقابلش ناتوان گردد).
14. و مطالبه شديد شود (يا اشاره به ماليات دولتى است كه به زور ستانده شود، يا به خاطر ضعف افراد، افراد بدهكار نتوانند بدهى خود را بدهند و در شدت و تنگنا واقع شوند يا به معناى هلاكتها و عذابها است كه عذابهاى شديد بر سر مردمان بيايد).
15. و نزاع و خصومت و جدال پيشرفت كند (فراگير باشد و به هر جايى برسد يا دعواها و درگيريها پشت سرهم واقع شوند).
16. و عربها با هم اختلاف كنند.
17. و خواهشها و خواسته ها شديد شود (هر كس پا را فرا گذارد و درخواست بالاتر و سخت ترى بكند).
18. و درخواست فرار شود (هر كس مى كوشد به جايى فرار كند و خود را برهاند).
19. و وامها درخواست شود (اكثر مردم مديون باشند، لذا مورد مطالبه واقع شوند.)
20. و اشكها روان شود (گرفتاريها زياد شود و مادر نمى داند كه فرزندش زنده است يا نه و يا فرزندان و خانواده اش را در پيش چشمش مى كشند و…).
21. و فريفته شود فريفته شده (نيرنگها زياد شود).
22. تحركها و فعاليتها زياد شود (براى به دست آوردن مختصر چيزى بايستى سخت كار كند و به اصطلاح جان بكند).
23. افراد بر حق محاصره و پايين نگهداشته شوند (خاموششان نگه دارند).
24. و زمامدار مطاع ناتوان شود (چه رسد به زمامدار غير مطاع با توجه به شدت مشكلات).
25. و تاريك شود شعاع (آفتاب) (شعاع حق تاريك شود و كسى به آن توجه نكند).
26. و گوشها كر شود (صداى حق را نشنوند).
27. و پاكدامنى رخت بر بندد.
28. و انصاف از بين برود.
29. و شيطان چيره گردد.
30. و نافرمانى بزرگ شود (مردم گناهان بزرگ انجام دهند).
31. و زنان زمامدارى كنند و حكم برانند.
32. و رويدادها بزرگ به وقوع پيوندد (قحطيها، زلزله ها و نابودى انسانها بر اثر سلاحهاى مخرب و نابودكننده مثل سلاحهاى اتمى و شيميايى).
33. و دمنده ها بدمند (با سمپاشيها افكار را مسموم كنند).
34. و خواهشها مختلف و گوناگون شود (هر كس سازى مى زند و به سازى مى رقصد).
35. و بلاها و سختيها بزرگ شود.
36. و شكوائيه ها و گلايه ها سخت شود.
37. و دعوا پيوسته باشد.
38. و متجاوز تجاوز كند.
39. و به خشم آينده به خشم آيد (در نتيجه، مردم شورش كنند).
40. و سخت گيرندگان خونريزى و جنگ كنند.
41. و ملحد و طعنه زنندگان در دين سخن گويند.
42. و بيابان به زوزه و فرياد در آيد (يا بيابانها خشك شوند و طراوت خود را بر اثر جنگ و خونريزى از دست بدهند).
43. و فرياد برآورند زمامداران.
44. و به هدف زننده چيره شد.
45. و عمل كرد زايل كننده.
46. و زمين لرزيد.
47. و واجب الهى تعطيل شد.
48. و امانت گرفته شد و پرداخت نشد.
49. و خيانت آشكار شد.
50. و از محافظت و مراقبت ترسيده شد (افرادى كه خود را از گناه باز مى دارند و خود را در برابر گناه و امور مشتبه كنار مى كشند كارشان مورد قبول نباشد).
51. كمبود شدت گيرد (كمبود باران و نعمتها).
52. و فزونى و بسيارى به هراس اندازد (بسيارى قحطى و گرسنگى).
53. و حرامزادگان به پا خاستند.
54. و نيكان و اولياء نشستند و ايستادند (دست كشيدند يا اينكه نتوانستند كارى انجام دهند).
55. و ثروتمندان پليد شوند.
56. و شقاوتمندان به آرزوهاى خود دست يافتند.
57. و كوهها انحراف پيدا كردند (يا اشاره به علما است كه همانند كوه اند و دچار انحراف مى شوند و يا اينكه عبارت ((مالت الاجيال)) است و جمع ((جيل)) يا ((ياء)) يعنى گروهها و طوايف و دسته ها منحرف شدند).
58. و امور شبيه به هم، همشكل شوند (و تشخيصشان مشكل شود).
59. و سوزانده و نابود شوند غربال (ملاك تشخيص حق از باطل از بين برود).
60. و از كمال منع شود (كسى كه مى خواهد به كمال برسد برايش مانع تراشى مى شود).
… پس، در زمانى كه اين علائم واقع شد مردمانى خروج مى كنند كه گناه و جناياتى را مرتكب مى شوند (و اگر عبارت ((الحرائر)) با ((حاء)) مهمله باشد يعنى تجاوز به زنان و دوشيزگان مى كنند) و مالك مى شوند ((جزائر)) را (جزيره ها را) و نيرنگها به كار مى برند و خراسان را خراب مى كنند و دگرگون مى سازند حلسان را (يا اسم جايى است يا جمع ((حلس)) به معناى اينكه باز مى گردانند خانه نشينان را از خانه نشينى) و دژها و مواضع دفاعى مستحكم را ويران مى كنند و آشكار مى سازند آنچه را كه مصون و محفوظ مانده بود و مى چينند (و قطع مى كنند) شاخه ها را و فتح مى كنند عراق را و باز مى دارند از شكاف و دو دستگى با (ايجاد ترس و) خونريزى (يعنى هر صداى مخالف را به سرعت در نطفه خفه مى كنند يا مراد اين است كه مى مكند و سوء استفاده مى كنند از شكاف و ايجاد اختلاف بين گروهها با خونى كه ريخته مى شود). پس، در آن هنگام انتظار بكشيد ظاهر شدن صاحب الزمان را؛ يعنى مراقب باشيد و چشم و حواستان را متوجه امام زمان كنيد كه بزودى ظهور خواهد فرمود.
اللهم عجل فرجه و سهل مخرجه و ارفع موانع الظهور يا من اليه تصير الامور بحق محمد و آله عليهم السلام.
الزام الناصب،ج2،ص181
