واقع قضيه هم همينطور است. امروز ملتهاى مسلمان در مقابل زورگويى قدرتهاى جهانى حرفى براى گفتن ندارند؛ نه علم لازمى، نه فناورى پيشرفتهيى، نه در زمينههاى گوناگون سياسى مهارتى؛ چرا؟ چرا ما عقب مانديم؟ چون تقوا را از دست داديم. اين همان شدتهايى است كه با تقوا برطرف مىشود.
شما ملت ايران در انقلابتان تقواى الهى را رعايت كرديد؛ در دفاع از اين انقلاب و از كشور و از اصالتهاى اسلامى و دينى و ملىتان تقواى الهى را رعايت كرديد؛ لذا امروز بحمداللَّه به همان نسبت عزيزيد. امروز عزت و اقتدار و عظمت ملت ايران در چشم مردم دنيا و دولتها و حتّى دشمنانش با اكثر كشورهاى اسلامى قابل مقايسه نيست؛ اين به خاطر تقواست. هر چه كمبود داريم، به خاطر بىتقوايى است.
ايستادگى هم بر اثر تقواست. اميرالمؤمنين يكى از القابش «كرّار غير فرّار» است. پيغمبر اكرم اين لقب را به اميرالمؤمنين داد. اين مخصوص ميدان نظامى نيست؛ در همهى ميدانهاى انسانى اميرالمؤمنين كرّار غير فرّار بود؛ يعنى مهاجم، مقتدر، داراى فكر و بدون عقبگرد. مواضع محكم، ايستادگى بر مبانىِ مورد قبول و مورد اعتقاد، از موضع تدافعى خارج شدن و نسبت به كجىها و زشتىها و بدىها و ظلمها و بىعدالتىهاى دنيا در موضع تهاجمى قرار گرفتن؛ اين همان صفت كرّار غير فرّار اميرالمؤمنين است. شما اگر به زندگى اميرالمؤمنين نگاه كنيد، مىبينيد از اول تا آخر، زندگى آن بزرگوار اينگونه است. علاج ما هم در همين است. مرحوم اقبال لاهورى مىگويد:
مىشناسى معنى كرّار چيست اين مقامى از مقامات على است
امّتان را در جهان بىثبات نيست ممكن جز به كرّارى حيات
مىخواهيد زنده بمانيد؟ مىخواهيد عزيز باشيد؟ مىخواهيد در علم و عمل پيشرفته باشيد؟ مىخواهيد جوانانتان سرافراز باشند؟ مىخواهيد فردايتان فرداى روشنى باشد؟ بايد استقامت داشته باشيد. فعال، كرّار، خستگىناپذير و دنبال كنندهى اهداف خود؛ آيندهى چنين ملتى روشن است. ملت ما خوشبختانه اين راه را شروع كرد و تا امروز ادامه داده؛ منتها اين راه استمرار لازم دارد. ۱۳۸۴/۰۵/۲۸
۱) نهج البلاغه، خطبه ۱۹۸ :
از خطبههاى آن حضرت است در سفارش به تقوا و وصف اسلام و پيامبر (ص)
فَمَنْ أَخَذَ بِالتَّقْوَى عَزَبَتْ عَنْهُ الشَّدَائِدُ بَعْدَ دُنُوِّهَا وَ احْلَوْلَتْ لَهُ الْأُمُورُ بَعْدَ مَرَارَتِهَا وَ انْفَرَجَتْ عَنْهُ الْأَمْوَاجُ بَعْدَ تَرَاكُمِهَا وَ أَسْهَلَتْ لَهُ الصِّعَابُ بَعْدَ إِنْصَابِهَا وَ هَطَلَتْ عَلَيْهِ الْكَرَامَةُ بَعْدَ قُحُوطِهَا وَ تَحَدَّبَتْ عَلَيْهِ الرَّحْمَةُ بَعْدَ نُفُورِهَا وَ تَفَجَّرَتْ عَلَيْهِ النِّعَمُ بَعْدَ نُضُوبِهَا وَ وَبَلَتْ عَلَيْهِ الْبَرَكَةُ بَعْدَ إِرْذَاذِهَا.
آن كه دست به دامن تقوا بزند سختىها پس از نزديك شدن از او دور مىگردد، و امور بعد از تلخى براى او شيرين مىشود، و امواج فتنهها پس از تراكم از اطراف او پراكنده مىگردد، و دشواريها پس از رنجاندنش بر او آسان مىشود، و باران كرامت پس از ناياب شدن بر او مىبارد، و رحمت رميده شده به او روى مىآورد، و چشمه نعمت پس از خشك شدن بر او به جوشش مىآيد، و بركات كاسته شده بر او فراوان مىگردد.