به شاخسار وجودش تو نغمه‌خوان دارد
به روي خوب تو شد ديدگان شعبان باز
به يُمن روي تو اين ماه قدرشان دارد
ستاره مي‌دمد از صورت چنان ماهت
ز دامني كه در آن مهر مهربان دارد
به انتظار تو اي پيك خوش‌خبر شب و روز
نگر كه باد صبا زلف گل‌فشان دارد
بيا كه نبض زمان مي‌تپد به سينه مرا
به اعتبار دهاني كه الآمان دارد
تمام عمر شريفش به خرّمي گذرد
دلي كه عشق تو يا صاحب‌الزمان دارد
ز كوچه‌هاي سحرگاهي گل و ريحان
كه عطر نام تو اي دوست تازه جان دارد
كسي ز داغ دل ماست با خبر در عمر
كه از فراق رخت اشك ارغوان دارد
ز گلّه گرچه شباهت زدند مردم را
حصاري اين رمه را ديده شبان دارد
هميشه كشور ايران مصون ز مشكل‌هاست
چرا كه همچو تو مهدي پاسبان دارد
زمين شعائر مهر تو مهربان نكند
كه پاس حرمت تو ماه آسمان دارد
به ناله‌هاي نفس خستگان منتظران
قسم ز ظهور تو را قلب شادمان دارد
به آرزوي تو عمر گذشت و مي‌گويم
كسي كه داشت تو را سود بي‌زيان دارد
اگر چه لانه عنقا ز ديده پنهان است
به قاف مهر تو اي دوست آشيان دارد
