ماه خراسانم بيا اي ماه تابانم برآ
اي خوب من رويت نما با روي خندان از درآ
روشن به نورت خانه کن دل را به خود پروانه کن
دجّاله را ديوانه کن بر روي ماهت مرحبا
تا من شوم قربان تو جان گيرم از احسان تو
تا از دم رحمان تو من پر کشم سوي خدا
اي ماه خوبانم درآ اي راحت جانم درآ
از بهر درمانم درآ دستان تو بر ما شفا
آخر تو خوب و سروري از جمع خوبان سرتري
تو مه جبين و دلبري بر ما نظر کن دلبرا
اي نازنينم لب گشا فرمايشت فرما به ما
فرما قدم بر چشم ما گردان دلم از غم رها
جانا به ما يک خنده کن ما را به خود شرمنده کن
ما را به لطفت بنده کن بر تو کنم جان را فدا
تو رهبري تو سروري از عترت پيغمبري
از نسل پاک حيدري بر ما امير و مقتدا
هستي سفير يارمان عشقت بود در جسم و جان
اي نائب صاحب زمان اهل وفائيم آشنا
هستي سپهسالار او آيينه رخسار او
اي نائب بيدار تو فرمانده کل قوا
باشي هميشه در برم هم سايه ات باشد سرم
عشق تو در سر پرورم اي آيت لطف خدا
دايم دلم هست پيش تو مولا تو من درويش تو
بر حال بد انديش تو آيد دو صد درد و بلا
