روزے ڪہ عدم بود و عدم بود و عدم بود / نہ ارض و سما بود، نہ لوح و نہ قلم بود

شعر در مدح اميرالمؤمنين علي عليہ السلام

روزے   ڪہ   عدم   بود   و   عدم   بود   و   عدم   بود
نہ   ارض   و   سما   بود،   نہ   لوح   و   نہ   قلم   بود
    
تسبیح   خدا   در   نفس   پاك   محمد
لب   هاے   علے   هم   سخن   ذات   قِدَم   بود
   
روزے   ڪہ   گلِ   آدم   خاڪے   بسرشتند
آدم   بہ   تولاے   علے   صاحبِ   دم   بود
   
از   خاك   قدم   هاے   علے   ڪعبہ   بنا   شد
او   را   نتوان   گفت   ڪہ   نوزاد   حرم   بود
   
روزے   ڪہ   ڪرم   بود   دُرے   در   صدف   غیب
و   اللہ علے   قبلہ   ے   ارباب   ڪرم   بود
   
بر   قلب   علے   علم   خدا   از   دل   احمد
چون   سیل   خروشندہ   روان   در   دل   یم   بود
   
در   بین   رسولان   ڪہ   بہ   عالم   عَلَم   استند
نام   نبے   و   نام   علے   هر   دو   عَلَم   بود
   
در   جوف   نبے   دید   نبے   حمد   خداوند
با   نعت   وے   و   مدح   علے   ذڪر   صنم   بود
   
باللہ   تجلاے   نبے   مطلع   الانوار
واللہ   تولاے   علے   فوق   نعم   بود
   
خلقت   چو   خدا   خالق   بخشندہ   ندارد
خالق   چو   نبے   و   چو   علے   بندہ ندارد