عبدالله بن قاسم از مضل بن عمر و او نیز از امام صادق(ع) نقل میکند:
از آن حضرت پرسش شد از معناي آیه شریفه فَإِذا نُقِرَ فِی النَّاقُورِ (زمانی که بصوردمیده شود) فرمود: همانا از ما امامی در پشت پرده خواهد بود و آنگاه که خداوند عز ذکره بخواهد که امر او را اظهار کند در دل او نکته و اثري ظاهر میشود پس او نمایان گشته و بامر خدا قیام میکند [شرح: ناقور بر وزن فاعول از نقر است بمعناي بصدا درآوردن. علّامه مجلسیّ فرماید: خداوند دل امام را بصور تشبیه فرموده و آنچه در آن القاء و الهام میشود بدمیدن در صور تشبیه
کرده است (و نکت) اثري است که در زمین بواسطه کشیدن چوب و مانند آن پیدا میشود].
غیبت نعمانی،باب10،فصل4،ح40
