درآ موعود! حسن مطلع این شعر نام توست
و با هر واژه ضرباهنگ خوش اهنگ گام توست
سرانگشتانم از موسیقی الهام تو رقصان
واین گلنغمه ها آکنده از عطر کلام توست
مرا آتش نزد این مستی جام از پی هر جام
که افروزنده این دور بی فرجام ،جام توست
هزارو یک شب غم تا کی؟آخرآفتابی شو
که مطلع از پی مطلع ،غزلهایم مقام توست
بیاور فصل ها را بویی از اردیبهشت عشق
شمیم این شقایق زارها مست از مشام توست
پراز رنگین کمان است آسمان در رقص پرچم ها
برافراز آن شکوه سبز را،گاه قیام توست
ببین منظومه های آفرینش روبه پایان اند
سراپا شور!گل کن!نوبت حسن ختام توست
محمد تقی اکبری(نشریه ی امان 17)
