ابو خالد کابلی میگوید از:
ابی جعفر (امام باقر) علیه السّلام که آن حضرت فرمود: گوئی قومی را میبینم که از خاور خروج کردهاند و خواستار حقّند ولی بآنان داده نمیشود سپس باز خواستار حقّشان شوند و بآنان ندهند چون چنین بینند شمشیرها برهنه کنند و بر گردنها گذارند این وقت حقّ آنان را بآنان بدهند ولی آنان نپذیرند تا آنکه قیام کنند و آن باز ندهند مگر بصاحب شما کشتهگانشان شهیدند، هان که اگر من آن روز را درك میکردم جان خود را براي یاري صاحب این امر نگاه میداشتم.
غیبت نعمانی،باب14،ح50
