بسم الله الرحمن الرحیم
تحولات فلسطین و خاورمیانه، از زاویه ای دیگر – بخش چهلم
در بخش قبل، بیان کردیم که انتخاب « کوفه » توسط « امام مهدی (عج) » به پایتختی حکومت مهدوی و رتق و فتق اولیه امور سرزمین های اسلامی توسط ایشان، همگی به تقویت قوای حکومت اسلامی نوپای مهدوی و تجمیع قوای متفرق محبان ایشان در عراق، به منظور نیل به اهداف بزرگ تر خواهد انجامید.
یقیناً مهم ترین هدف بعدی ایشان در این مقطع، « آزادی قدس » و « نابودی فتنه چند هزار ساله دجال » خواهد بود.
همان گونه که ذکر شد، بعد از تسلط « امام مهدی (عج) بر کوفه، ایشان دسترسی خوبی به کلیه ممالک اسلامی مجاور خواهند داشت. همچنین با توجه به این که ایران، شبه جزیره عربستان، عراق و … تحت سیطره امام مهدی (عج) و کارگزاران ایشان قرار خواهد داشت، تسلط بر دو تنگه « هرمز » و « باب المندب » و نیز در اختیار داشتن بخش اعظم منابع انرژی جهانی اعم از « نفت » و « گاز »، نگرانی عظیمی برای « ابرقدرت های شرق و غرب » به وجود خواهد آمد و هیچ بعید نیست که با تبلیغات وسیع و شبیه سازی وضعیت مذکور با زمان « جنگ های صلیبی »، تلاش نمایند تا به حمایت مردمان شان از ارسال نیرو به « فلسطین » و « خاورمیانه » شدت بخشند!
البته یقیناً آن زمان، روز آزمایش بزرگ ابرقدرت های شرقی همچون « روسیه » و « چین » هم خواهد بود که با مشاهده کوتاه شدن عن قریب دست آنان از منابع انرژی خاورمیانه، آیا با آمریکا و اروپا در خصوص خاورمیانه، همدست خواهند شد یا به سیاست های زاویه دار خود با آمریکا و اروپا، ادامه خواهند داد؟!!!
اما ادامه تحرکات نظامی « سپاه امام مهدی (عج) » به چه سمت و سویی خواهد رفت؟
« همان گونه که قبلاً ذکر شد، بسیاری از روایات در دسترس پیرامون وضعیت پس از اعلام قیام « مهدوی »، روایات « ضعیف »، یا « مرسل » یا از مصادر « اهل سنت » می باشند و به همین دلیل، در خصوص این مقاطع زمانی، با جزمیت و یقین نمی توان سخن گفت. لیکن با لحاظ ضعف سندی بسیاری از این روایات، برخی از نقاط مشترک روایات مذکور، می تواند مد نظر قرار گیرد.
برخی از روایات، خبر از گسیل لشکری به سمت « ترک ها » می دهند. برای مثال در « مخطوط ابن حماد، صفحه 58، با سندی ضعیف چنین ذکر شده است:
« سفیانی با ترک ها می جنگد ولی نابودی ترک ها بدست مهدی علیه السلام است. این اولین پرچمی است که حضرت برای جنگ برافرازد و به سوی ترک ها اعزام نماید. »
اما ادامه تحرکات نظامی « سپاه امام مهدی (عج) » به چه سمت و سویی خواهد رفت؟
« همان گونه که قبلاً ذکر شد، بسیاری از روایات در دسترس پیرامون وضعیت پس از اعلام قیام « مهدوی »، روایات « ضعیف »، یا « مرسل » یا از مصادر « اهل سنت » می باشند و به همین دلیل، در خصوص این مقاطع زمانی، با جزمیت و یقین نمی توان سخن گفت. لیکن با لحاظ ضعف سندی بسیاری از این روایات، برخی از نقاط مشترک روایات مذکور، می تواند مد نظر قرار گیرد.
برخی از روایات، خبر از گسیل لشکری به سمت « ترک ها » می دهند. برای مثال در « مخطوط ابن حماد، صفحه 58، با سندی ضعیف چنین ذکر شده است:
« سفیانی با ترک ها می جنگد ولی نابودی ترک ها بدست مهدی علیه السلام است. این اولین پرچمی است که حضرت برای جنگ برافرازد و به سوی ترک ها اعزام نماید. »
امام باقر علیه السلام فرمودند:
« آنگاه (امام) به کوفه میآید و تا زمانی که خدا بخواهد در آنجا میماند تا اینکه بر آنجا سیطره یابد، سپس با همراهان خود به ” مرج عذراء ” وارد شود و عده زیادی از مردم به او بپیوندند. در آن هنگام سفیانی در وادی رمله است. آن روز، روز جابجائی (نیروها) است، جمعی از پیروان آل پیامبر صلی الله علیه و آله که با سفیانی همراهند به نیروهای امام علیه السلام ملحق شوند و گروهی از طرفداران سفیانی که در زمره پیروان آل پیامبر خود را جا زده اند بیرون آمده و به سپاه سفیانی بپیوندند، و هر دسته ای به پرچم و لشکر خود ملحق شوند. امیر مؤمنان علیه السلام فرمود: در آن روز، سفیانی و هر که با او باشد کشته شوند، حتی خبر دهنده ای از آنان باقی نماند و در آن روز زیانکار است کسی که از غنائم فراوان سفیانی محروم بماند. »
بحارالانوار، ج 52، ص 224.
اگر مساله « سند » این روایت را کنار بگذاریم، به لحاظ محتوایی، نکات ارزشمند و قابل تاملی دارد که آن را شایسته توجه و تامل قرار می دهد. در این روایت به چند نکته مهم اشاره شده است که معقول و منطقی است.
اول این که توقفگاه بعدی امام مهدی (عج) را در مسیر حرکت به سوی « شام » و « بیت المقدس »، در ناحیه « مرج عذراء » در نزدیکی دمشق ذکر کرده است که در ادامه ذکر خواهیم کرد که چرا این توصیف، کاملاً منطقی و قابل درک است.
همچنین در این روایت، ذکر شده است که « سفیانی » به « رمله » گریخته و در آن جا پناه می گیرد. قبلاً ذکر کردیم که شهر « رمله » در « فلسطین اشغالی » قرار داشته و در حال حاضر نیز تحت تصرف « اسراییل اشغالگر » می باشد. بنابراین به نظر می رسد که « سفیانی » که هدف اصلی اش، ایجاد کمربند امنیتی برای « یهود » ساکن در « اسراییل » بود، برای تجدید قوا، مجدداً به دامن آن ها پناه می برد.
در خصوص « رمله » این نکته حائز اهمیت است که در مجاورت فرودگاه « بن گوریون اسراییل » واقع شده است و این مساله نیز در خور توجه می باشد. چرا که در صورت عقب نشینی « سفیانی »، منطقی است که وی در منطقه « رمله » در نزدیکی « فرودگاه بن گوریون » ساکن باشد تا از یک سو با « هیات های دیپلماتیک غربی » که با ظهور امام مهدی (عج) شدیداً نگران می شوند و تمام قوای خود را برای حمایت از « سفیانی » به کار می بندند، دیدارهای مکرر داشته باشد و هم « تجهیزات نظامی لجستیکی » و سایر ملزومات نظامی دیگر، از طریق فرود در « فرودگاه بن گوریون » و نیز تخلیه در بندرگاه های نزدیک در مدیترانه، به دست وی برسد!
نکته دیگری که در این روایت ملاحظه می گردد، این است که در این مقطع، مسلمانان مورد « امتحان مجدد » قرار می گیرند تا هر مسلمانی که غل و غشی دارد، به سپاه سفیانی پیوسته و هر مومنی که بنا به دلایل مختلف، ناخواسته در سپاه سفیان به سر می برده است، به حضرت مهدی (عج) بپیوندد. ضمناً ممکن است این حدیث به مسلمانانی که در ممالک دیگر در اروپا، آمریکا، استرالیا، و … زندگی می کردند اشاره نماید و در این مقطع، آنان نیز امتحان شوند.
به هر حال به نظر می رسد که « سفیانی » مجدداً توسط « یهود » و « ابرقدرت های شرق و غرب »، مورد حمایت قرار می گیرد و با سپاهی تازه نفس از مسلمانانی که تاکنون در نبردهای آخرالزمانی شرکت نداشته اند، و به دلیل غل و غش، متمایل به « سفیانی » شده اند، قدرت مجددی یافته و جرات نبرد مجدد با سپاه امام مهدی (عج) را پیدا می کند. اما طبق روایات، ان شا الله « سفیانی » و سپاه وی که مملو از مسلمانان « منحرف » می باشد، در این نوبت برای همیشه شکست خورده و نابود خواهند شد. در روایات نیز ذکر شده است که « سفیانی » در این مرحله، به قتل می رسد و محل قتل وی، نقاط مختلفی اعم از محلی نزدیک « دریاچه طبریه » در ناحیه « جولان اشغالی » در مرز « فلسطین اشغالی » و « سوریه » ذکر شده است.
همه این توصیفات، حکایت از این دارد که « سفیانی »، آخرین تلاش های مذبوحانه « صهیونیسم جهانی » و « ایلومیناتی » قبل از نبرد « مستقیم » با سپاه « امام مهدی (عج) » می باشد و محل قتل « سفیانی » در مرز بین ممالک اسلامی تحت حکومت مهدوی و « فلسطین اشغالی » نیز تایید دیگری بر این تحلیل می باشد.
همچنین به نظر می رسد که « نابودی سفیانی » و مسلمانان « منحرف » تحت سیطره وی، آخرین مرحله « پاکسازی » سپاه مهدوی از نیروهای « خائن » و بالقوه « خطرناک » می باشد و قبل از نبردهای بزرگ با دشمنان غیر مسلمان و ابرقدرت ها، چنین خالص سازی هایی لازم است تا سپاه یکپارچه و خالص مومن و مسلمان، آماده نبرد و جانفشانی کامل، در کارزارهای بسیار سخت آن زمان باشد.
اما در این مرحله، توقف امام مهدی (عج)، در مرج « عذرا » در نزدیکی « دمشق »، ارزش و اهمیت بسیار زیادی دارد. بعد از نابودی « غائله سفیانی »، نوبت « فتح قدس » فرا می رسد، اما این « فتح » مقدماتی دارد که یکی از آن ها، « فرود عیسی مسیح (ع) » از آسمان می باشد که طبق تعداد قابل توجهی از روایات، در « دمشق » صورت می گیرد! و با سلسله وقایع دیگری، مقدمات « فتح قدس » را با کاهش قابل توجه « تلفات انسانی »، فراهم می نماید!
ان شا الله در قسمت بعدی، « به این مقدمات، و نیز مراحل پس از آن اشاره خواهیم نمود.
پایان قسمت چهلم
تحلیل و بررسی: خادم الامام (عج)
ادامه دارد …
