بسم الله الرحمن الرحیم
تحولات فلسطین و خاورمیانه، از زاویه ای دیگر – بخش بیست و هشتم
در بخش قبل، به بررسی بخشی از روایت « موثقه جابر » در خصوص قیام « اهالی خراسان پرداختیم. در این بخش، به ادامه بحث می پردازیم.
در ابتدای این بخش نیز، کمافی السابق، متن روایت « موثقه جابر » را عیناً ذکر می کنیم:
« … فَبَيْنَا هُمْ كَذَلِكَ إِذْ أَقْبَلَتْ رَايَاتٌ مِنْ قِبَلِ خُرَاسَانَ وَ تَطْوِي الْمَنَازِلَ طَيّاً حَثِيثاً وَ مَعَهُمْ نَفَرٌ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ … »
« … در وضعیتی که آنان بر این حالند، ناگاه پرچم هائى از جانب خراسان پديدار می شوند که پرچمداران آن، منازل و فواصل را شتابان می پيمايند، در حالی که در میان آنان، افرادی از اصحاب قائم (عج) حضور دارند … »
الغيبة للنعماني، ص 279 باب 14.
ذکر یک نکته بسیار مهم: بعد از اتمام بحث های شب گذشته و هنگام آماده سازی منابع جهت ادامه بحث، نکته مهمی مورد توجه مولف قرار گرفت که در این قسمت، به آن اشاره می نماییم.
نکته مذکور این است در متن اصلی روایت « موثقه جابر » که از کتاب « الغیبة نعماني » نسخه های تصحیح و ترجمه « غفاری »، « فربودی » و « فارس حسون کریم » به دست آمده است، در هر سه نسخه، عیناً این روایت به صورت زیر نقل شده است:
« … فَبَيْنَا هُمْ كَذَلِكَ إِذْ أَقْبَلَتْ رَايَاتٌ مِنْ قِبَلِ خُرَاسَانَ وَ تَطْوِي الْمَنَازِلَ طَيّاً حَثِيثاً وَ مَعَهُمْ نَفَرٌ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ … »
« … در وضعیتی که آنان بر این حالند، ناگاه پرچم هائى از جانب خراسان پديدار می شوند که پرچمداران آن، منازل و فواصل را شتابان می پيمايند، در حالی که در میان آنان، افرادی از اصحاب قائم (عج) حضور دارند … »
همان گونه که ملاحظه می گردد، در این نسخه ها، خبری از عبارت « پرچم های سیاه » خراسان یا « رایات سود » نیست و صرفاً عبارت « پرچم هایی از سمت خراسان » ذکر شده
اما در کتاب « سفیانی و نشانه های ظهور » تالیف « محمد فقیه »، روایت « موثقه جابر » به نقل از « الغیبة نعماني » با عبارت « رایات سود » یا « پرچم های سیاه » ذکر شده است.
همان گونه که ملاحظه فرمودید، نویسنده سلسله مقالات فعلی، در نسخه های فعلی و در دسترس عربی و فارسی چاپ تهران، و دمشق، عبارت « رایات سود » یا « پرچم های خراسان » را نیافته است و در نسخه آنلاین منتشر شده در کتابخانه آنلاین و معتبر « مدرسه فقاهت » نیز روایت فاقد عبارت « رایات سود » یا « پرچم های سیاه » می باشد.
با توجه به مطالب فوق، می توان دریافت که متن روایت اصلی، احتمالاً فاقد عبارت « پرچم های سیاه » یا « رایات سود » در اکثر نسخه ها است و از روایت « موثقه جابر »، رنگ پرچم « سپاه خراسان » به دست نمی آید و خروج سپاه « خراسان » می تواند با هر پرچمی اعم از پرچم رسمی ایران نیز صورت میگیرد
حتی اگر احتمال ضعیف تر وجود « پرچم های سیاه » در سپاه « خراسان » را در نظر بگیریم، این پرچم های سیاه احتمالاً پرچم های اصلی « سپاه خراسان » نیستند و ممکن است به نشانه « عزا » و « اندوه » در خصوص یک « فاجعه طبیعی »، « کشتار شیعیان به دست سفیانی »، یا به نشانه برپا داشتن عزاداری به مناسبت های خاص همچون شهادت یا ارتحال معصومین (ع) یا یکی از شخصیت های بزرگ تشیع و … باشد. اما به هر حال، وجود این پرچم های سیاه با توجه به روایات صحیحه، برای سپاه « خراسان » الزامی نیست.
نکته مهم: در قسمت گذشته، ذکر شد که با توجه به عدم وجود حتی یک روایت « صحیح السند » برای شخصیت « شعیب بن صالح »، برخی از مولفین، اصولاً وجود چنین شخصیتی در سپاه خراسان را قبول ندارند و وزنی برای وی قایل نیستند.
با این حال برخی دیگر از مولفین بزرگوار، با توجه به این که تعداد روایات « شعیب بن صالح » به حد مستفیض می رسد، با اغماض احتمال وجود وی را می پذیرند، اما ویژگی ها و اقدامات ذکر شده در خصوص وی را در دل روایات موجود، غیرقابل استنباط می دانند و صرفاً با نگاهی توام با اغماض، نقش احتمالی وی را به عنوان فردی مثبت در سپاه « خراسان » ارزیابی می کنند. گرچه همان گونه که ذکر شد، این نظریه نیز با اغماض از سوی برخی بررسی کنندگان « سند » و « دلالت » روایات، مطرح می گردد.
در کل نظر مولف این سطور، این است که پرداختن به مسایلی همچون « شعیب بن صالح »، « رنگ سیاه پرچم ها » و … در قیام اهالی « خراسان »، مساله اصلی و کانونی نیست و تاکید بر روی این مباحث ضعیف، می تواند مباحث « قوی » همچون اصل محتوای روایت « موثقه جابر » را تحت الشعاع قرار دهد. فلذا توصیه به پرهیز از تلفیق مطالب « ضعیف » و « معتبر » می گردد.
بعد از توضیح مطالب فوق، به ادامه بحث ها در خصوص اقدامات و تحرکات « سپاه خراسان » در روایت « موثقه جابر » می پردازیم.
همان گونه که در پایان بخش بیست و هفتم ذکر شد، روایت « موثقه جابر » از نوعی « شتاب » و « سرعت » زیاد در حرکت « سپاه خراسان » به سمت « عراق » سخن به میان می آورد و حتی ذکر می کند که منزلگاه ها و توقف گاه ها توسط سپاه « خراسانی » با سرعت پشت سر گذاشته می شوند که این مساله نیز کنایه از « عجله » و « شتاب » در تحرکات « سپاه خراسان » دارد. به راستی علت چنین « عجله » و شتابی چیست؟
به نظر مولف، این « شتاب » به چند موضوع مرتبط است:
الف) در بخش های قبلی و در ذیل یک روایت « صحیح السند » ذکر کردیم که « خروج سفیانی، خراسانی، و یمانی در یک روز از یک ماه از یک سال واحد انجام می شود » و این به معنای اعلام قیام هر سه جریان، دقیقاً در یک روز تقویمی است. اما با این اوصاف، در روایات، مکرراً از نبرد ها و فتوحات « سفیانی » سخن به میان آمده است، اما در روایات « صحیحه » در خصوص « خراسانی » و تا حدی « یمانی »، چنین مباحثی چندان به چشم نمی خورد.
از این مساله می توان دریافت که احتمالاً « خراسانی » و « یمانی » که زعمای بزرگ شیعه و از یاوران سپاه مهدی (عج) به شمار می روند، به محض « خروج سفیانی »، زمین گیر شده و امکان مداخله موثر در تحرکات منطقه ای و بین المللی را از دست می دهند. با توجه به روایات مربوط به حضور غربی ها در مدیترانه، و سواحل فلسطین، لبنان، مصر و …، و نیز حضور احتمالی قوای آنان در « خلیج فارس »، « دریای سرخ »، و … احتمالاً علت بخشی از « زمین گیر » شدن گروه های مقاومت شیعی، درگیر شدن با « متحدان سفیانی » اعم از کشورهای غربی و … می باشد. همچنین ممکن است در برخی مناطق همچون « ایران » و « لبنان »، اغتشاشات و درگیری های داخلی بروز نماید که این امر نیز می تواند به زمین گیر شدن سپاه « خراسانی »، و سایر گروه های متحد شیعی، دامن زند.
از سوی دیگر، تحرکاتی که به واسطه قدرت یافتن گروه های تکفیری همچون « داعش »، « القاعده » و « طالبان » در مرزهای شرقی « ایران » در حال رخ دادن است، ممکن است در آینده نیز، امکان تحرکات سپاه « خراسان » را در مناطق « غربی » ایران محدود کرده و آن ها را به دفع فتنه های مرزهای « شرقی » مشغول نماید.
ب) تحرکات و اقدامات جدایی طلبانه در مناطق خوزستان، کردستان، بلوچستان و آذربایجان که توسط سایر کشورهای منطقه همچون عربستان، پاکستان، آذربایجان و ترکیه مورد حمایت قرار گرفته و با میدان داری برخی عناصر ساده لوح در این مناطق، بعضاً خطرآفرین شده است، می تواند مجدداً در آینده شعله ور شده و در زمان های حساس همچون « خروج سفیانی »، نیروهای نظامی و امنیتی کشور را زمین گیر نماید. بالاخص اگر این تحرکات، همزمان با اغتشاشات دیگر همچون اعتراضات و اعتصابات معیشتی و صنفی و نیز تحرکات تکفیری مرزهای شرقی و شیطنت های قوای نظامی غربی در خلیج فارس، همزمان گردد.
این احتمالات، صرفاً تحلیل های بی پشتوانه نیستند، بلکه در نقشه « خاورمیانه بزرگ » که استعمار و ایلومیناتی برای ایران تدارک دیده است، « شواهد تلاش برای « تکه تکه کردن ایران » نیز به چشم می خورد!
بنابراین به نظر می رسد که « ایران » و متحدان منطقه ای « ایران » در زمان « خروج سفیانی »، طبق برنامه ای هماهنگ و زمانبندی شده، توسط « حامیان سفیانی » یعنی « غربی ها » و نیز عمال منطقه ای آن ها همچون گروه های تکفیری، جدایی طلب و …، تحت آزار و اذیت قرار گرفته، تا « سفیانی » آسوده خاطر به تحرکات خود بپردازد و یکپارچگی « هلال شیعی » را از بین ببرد. در این راه، تا حدودی دشمن موفق بوده و تا زمان رسیدن « سفیانی » به « عراق »، روال بر وفق مراد « سفیانی » و « متحدانش » به پیش می رود.
اما آن چه که لامذهب ها و دشمنان دین خدا فراموش کرده اند، « مکر الهی » است، چیزی که « سفیانی » و « حامیانش » مکرراً دچار آن خواهند شد!
قبلاً ذکر کردیم که طبق تحلیل های منبعث از روایت « موثقه جابر »، « سفیانی » و « دولت لاییک ترکیه » در یک اقدام موذیانه، اقدام به تقسیم « سوریه » بین خود خواهند کرد تا « سفیانی » با آسودگی به سراغ « عراق » و « شیعیانش » برود، لیکن اولین « مکر الهی »، پیدا شدن « میادین نفتی » در « البصیرة » یا « قرقیسیا » خواهد بود که « سفیانی »، « ترکیه » و « متحدانشان » را به مسلخ برده و باعث هلاکت 100 هزار نفر ستمگر در نبرد « قرقیسیا » می شود! به این ترتیب، حدود 50 هزار نفر از « سپاه سفیانی » و 50 هزار نفر از « سپاه ترکیه »، از بین رفته، و توانایی این قدرت های نظامی و متحدین شان تضعیف می شود! اما در این بین، « ایرانیان » و سایر قوای نظامی « شیعی » اعم از جریان « یمانی » و …، گرچه متحمل مشکلات داخلی و درگیری در مرزهای خودشان هستند، اما هر چه هست، از هلاکت در نبرد سهمگین « قرقیسیا » نجات خواهند یافت! و این اولین مرحله از « مکر الهی » علیه « سفیانی » و « حامیانش » خواهد بود.
مرحله دوم « مکر الهی » در موقعی بروز می کند که « سفیانی » با لشکری آسیب دیده از « قرقیسیا » به « عراق » می رسد و در این مرحله، با تصور این که کار « ایران » و « متحدینش » تمام می باشد، به تاخت و تاز با همان تعداد لشکر کاهش یافته و آسیب دیده از « قرقیسیا » می پردازد. چرا که برآوردهای مستشاران غربی « سفیانی » بر این خواهد بود که وضعیت آشفته داخلی و مرزهای پریشان « ایران »، کار ایران را یکسره ساخته و « سفیانی » با همان تعداد نیروهای باقیمانده از « قرقیسیا » که روایت « موثقه جابر » آن را 70 هزار نفر ذکر می کند، می تواند « عراق » را تصرف کرده و با یک نبرد « سبک » و کم دردسر، موجب « سقوط ایران » گردد! فلذا علی رغم از دست دادن 40 درصد از سپاه سفیانی در « قرقیسیا » (چیزی در حدود 50 هزار نفر کشته در قرقیسیا)، عملاً « سفیانی » به تصرف عراق، و « همسایگی » ایران می رسد!
اما ظاهراً در این مرحله، ورق برمی گردد! و احتمالاً نیروهای « سپاه خراسان » یا همان « لشکر ایران » به سرعت توان خود را بازیافته و پس از تسلط بر اوضاع کشور، و رفع فتنه ها و مشکلات، سریعاً به سمت « مرزهای غربی » حرکت می کنند!
با توجه به این که از اعلام آغاز « قیام خراسانی »، که همزمان با اعلام آغاز قیام « سفیانی » بوده، چند ماه سپری شده است و در این میان، « سفیانی » به تاخت و تاز مکرر پرداخته و حتی به همسایگی « ایران » می رسد، عملاً زمانی برای استراحت و تجدید قوای « سپاه خراسان » و لشکر « ایران » باقی نمی ماند و نیروهای « نظامی ایران »، همگی بدون توقف، و بدون استراحت، با سرعت و شتاب فراوان، به سمت « مرزهای غربی » جهت مقابله با « سفیانی » و احتمالاً کمک به متحدان شیعه « عراقی » حرکت می کنند.
در خصوص این که سرنوشت نبرد « سپاه خراسان » با « سپاه سفیانی » چه می شود، روایات « صحیحه » مستقیماً مطالبی بیان نکرده اند، اما در روایات ضعیف، سخن از پیروزی « ایرانیان » بر سپاه « سفیانی » به میان آمده است.
همچنین با توجه به این که عبارت « تعدادی از یاران قائم با آن ها هستند »، در روایت « موثقه جابر »، در توصیف « سپاه خراسان » آمده است، می توان دریافت که این سپاه، ان شا الله به محضر امام مهدی (عج) رسیده و این مساله، جز با شکست « سفیانی » و الحاق به نیروهای « امام مهدی (عج) » که از سمت حجاز به سمت « عراق » خواهند آمد، میسر نخواهد شد!
فلذا متن روایت « موثقه جابر » نیز در دل خود، به صورت تلویحی، شواهدی از پیروزی « سپاه خراسان » بر « سپاه سفیانی » دارد و این به معنای تحمیل اولین شکست بر « سفیانی »، از سوی « ایرانیان » می باشد.
ذکر یک نکته بسیار مهم: روایت ارزشمند و معتبر « موثقه جابر »، چندین پیام امنیتی و نظامی و سیاسی بسیار ارزشمند برای ایرانیان در دل خود دارد. در این روایت، می توان به صورت تلویحی دریافت که همزمان با « خروج سفیانی »، « ایران » احتمالاً درگیر فتنه های متعددی خواهد شد که امکان تحرکات برون مرزی موثر را از « لشکر ایران » سلب می کند. نبرد با گروه های تکفیری در مرزهای شرقی، درگیری با گروه های جدایی طلب و حامیانشان در غرب، شمال غربی و جنوب شرقی کشور، اشتغال به خاموش نمودن فتنه ها و اغتشاشات داخلی که ممکن است منشاء فرهنگی یا اعتراضات معیشتی داشته باشند، همگی از جمله دلایل احتمالی زمین گیر شدن ایران در آن مقطع زمانی و چالش در ورود به معادلات منطقه ای خواهند بود.
یقیناً ایران اسلامی عزیز، در آن زمان، هر چقدر آسیب کمتری از مشکلات مربوطه ببیند، قوای نظامی قدرتمندتری برای یاری امام مهدی (عج) خواهد داشت و آسیب کمتری نیز در داخل خواهد دید.
بدین ترتیب، رفع مشکلات معیشتی شهروندان ایرانی، توجه به چالش های فرهنگی فرزندان این مرز و بوم، نگاه پدرانه و پرمهر به جوانان و نوجوانان عزیزی که دچار اختلالات هویتی و فرهنگی شده اند و تلاش برای رفع ایجابی این مشکلات در زمان حاضر، توجه به مرزنشینان و رفع مشکلات معیشتی و سوءتفاهم های آن ها، مقابله موثر و جدی با گروه های تکفیری مرزهای شرقی و ممانعت از قدرت یافتن گروه های تکفیری همچون « داعش خراسان (افغانستان) »، « القاعده »، « طالبان » و گروه های مشابه در زمان حال و آینده، همگی می توانند در کاستن از حجم و سنگینی مشکلات « ایران اسلامی »، نقش موثری بازی کنند و آسیب های وارده به کشور در مقاطع مختلف و بالاخص زمان « خروج سفیانی » را کاهش دهند.
یقیناً مومنان حقیقی، مشفقانه و از صمیم قلب، در درجه اول، آرزوی هدایت و رستگاری سایر برادران و خواهران خود را خواهند داشت، ولو از نظر اعتقادی با آن ها مشکل داشته باشند. فلذا کل کل و خط و نشان کشیدن برای دیگران به اسم مهدویت و دین و مذهب، در شآن شیعیان پیرو امام مهدی (عج) نیست و صدها بار اقدام برای اصلاح با قول لین و کار فرهنگی صحیح و … نیاز است و در صورتی که اصلاح میسر نشده و نفرات مقابل به اقدامات خشونت بار اصرار بورزند، اسلام نیز دستور دفاع و جهاد نظامی صادر می نماید. فلذا آن چه که امروز می توان برای ایران اسلامی انجام داد و آن را در مقابل حوادث آینده، بیمه خواهد نمود و از شدت آسیب ها و تخریب ها خواهد کاست، همانا فعالیت ایجابی با نیت سالم و قلبی مالامال از علاقه به همنوع خواهد بود تا ان شا الله از دریچه قلب ها، بتوان اسلام عزیز را در نهانخانه دل همنوعان، مستقر ساخت.
با توجه به مطالب گفته شده، می توان دریافت که « سپاه خراسان » یا « ایران » آخرالزمان، علی رغم عقب ماندن نسبت به « سفیانی » در زمان « اعلام قیام »، به تدریج بر مشکلات داخلی و خارجی خود، تسلط خواهد یافت و به محض ورود « سفیانی » به « عراق »، انسجام و یکپارچگی مجدد نیروهای نظامی ایران، به دست آمده و همگی آن ها با سرعت و شتاب فراوان و بدون وقفه، به سمت « مرزهای غربی » خواهند شتافت تا عقب ماندگی خود را در تحولات چند ماه اخیر رخ داده پس از « خروج سفیانی » جبران نمایند و به کمک متحدان خود بالاخص « شیعیان گرفتار در چنگ سفیانی » در « عراق » بشتابند. در حالی که تعدادی از « اصحاب » یا « یاران خاص » حضرت مهدی (عج) در سپاه « خراسان » و لشکر « ایران » حضور دارند و بخش اعظم سپاه « ایران » را نیز « انصار » یا « یاران عام » امام مهدی (عج) تشکیل می دهند، این سپاه به نبرد با « سفیانی » پرداخته و ان شا الله پس از چند ماه پیروزی پیاپی « سفیانی »، اولین بار لشکر « ایران »، طعم شکست را به « سفیانی » خواهد چشاند.
اما در این راه، مجدداً « مکر الهی » به یاری مومنین خواهد شتافت! ان شا الله در قسمت های آتی، در این خصوص بیشتر صحبت خواهیم کرد.
پایان قسمت بیست و هشتم
تحیلی و بررسی: خادم الامام (عج)
ادامه دارد …