جابر از امام باقر(ع) نقل كرده است كه فرمودند: «امام حسین(ع) پیش از شهادت، به اصحاب خود فرمود: «رسول خدا(ص) به من فرمود: «فرزند! تو به زودی به [كربلای] عراق برده میشوی و آن سرزمینی است كه در آن، پیامبران و اوصیای پیامبران با هم دیدار كنند
جابر از امام باقر(ع) نقل كرده است كه فرمودند:
«امام حسین(ع) پیش از شهادت، به اصحاب خود فرمود: «رسول خدا(ص) به من فرمود: «فرزند! تو به زودی به [كربلای] عراق برده میشوی و آن سرزمینی است كه در آن، پیامبران و اوصیای پیامبران با هم دیدار كنند و [عمورا] نام دارد. تو در آنجا به شهادت میرسی و نیز با تو جماعتی از یارانت كه [از شوق دیدار حقّ] درد شمشیر و نیزه را حس نكنند، به شهادت میرسند
و این آیه را تلاوت فرمود:
«و فرمودیم! ای آتش! بر ابراهیم خنك و سلام باش»1
آن جنگ بر تو و آنان نیز خنك و سلام خواهد بود.

«شما را مژده باد! به خدا سوگند! چنانچه آنان ما را بكشند، ما به [نزد] پیامبر(ص) خود درآییم.»
«سپس تا آن زمان كه خدا خواهد، انتظار میكشم. آنگاه از زمین جدا شده، همچون خروج امیرمؤمنان(ع) و قیام قائم ما و حیات رسول خدا(ص) برآیم.
سپس از نزد خدا، گروهی آسمانی بر من فرود آیند كه قبلاً هرگز به زمین نیامدهاند و جبرئیل و میكائیل و اسرافیل و سپاه فرشتگان بر من آیند.
محمّد(ص) و علی(ع) و من و برادرم و همه آنان كه خدا بر ایشان منّت دارد، در كجاوههای پروردگار بر اسبان دو رنگ كه از نورند و به كسی سواری ندادهاند، فرود آییم.
سپس محمّد(ص) پرچم خود را به اهتزاز درآورد و آن را با شمشیر خود به قائم ما بسپرد. سپس ما پس از آن تا خدا خواهد، میمانیم.
سپس خدا از مسجد كوفه، سه چشمه از روغن و شیر و آب بجوشاند.
سپس امیرمؤمنان(ع) شمشیر رسول خدا(ص) را به من داده، مرا به شرق و غرب عالم برانگیزد؛ به هیچ دشمن خدا نمیگذرم؛ مگر كه خونش را میریزم و هیچ بتی را نمینهم؛ مگر كه میسوزانم تا به دیار «هند» درآیم و آن را بگشایم.
دانیال و یونس [یوشع] نزد امیرمؤمنان(ع) آیند و گویند: خدا و پیامبرش راست فرمودند و خدا با ایشان هفتاد نفر را به سوی «بصره» برانگیزد و آنان دشمنان خود را از پا افكنند و یك بار نیز به «روم» انگیزد و آن را برایشان بگشاید.
سپس هر جانوری را كه خدا گوشت آن را حرام فرموده، میكشم تا بر زمین، جز پاكیزهها نمانند و بر یهود و نصارا و دیگر ملّتها میپردازم و آنان را میان اسلام و شمشیر، آزاد میگذارم هر كه اسلام آورد، بر او منّت دارم و هر كه اسلام نپذیرد، خدا خونش را بریزد و كسی از شیعیان ما نمیماند؛ مگر كه خدا فرشتهای را نزد او میفرستد تا خاك را از چهرهاش ببرد و همسران و منازلش را در بهشت بشناساند.
بر زمین، كور و زمینگیر و گرفتاری نمیماند؛ مگر آنكه خدا به بركت ما اهل بیت، ناراحتی او را برطرف كند و بركتها از آسمان بر زمین آید تا درختان، میوههای خدا خواسته خود را سرشار آرند و میوههای زمستان را در تابستان و میوههای تابستان در زمستان مصرف كنند و آن است فرموده خدای متعال:
«وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَی آمَنُواْ وَاتَّقَواْ لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكَاتٍ مِّنَ السَّمَاء وَالأَرْضِ وَلَكِن كَذَّبُواْ فَأَخَذْنَاهُم بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ؛2
و اگر مردم شهرها ایمان آورده و به تقوا گراییده بودند، قطعاً بركاتی از آسمان و زمین برایشان میگشودیم؛ ولی تكذیب كردند، پس به [كیفر] دستاوردشان [گریبان] آنان را گرفتیم.»
سپس خدا به شیعیان ما كرامتی بخشد كه هیچ بر زمین و در زمین، برایشان پنهان نماند تا آنجا كه یك نفر از ایشان اراده كند تا اخبار خاندان خود داند. پس آنان را به آگاهی آنچه كنند، خبر دهد.»
منبع: «فرهنگ جامع سخنان امام حسین(ع)»، صص 484 ـ 486.
پینوشتها:
1. سوره انبیاء، آیه 69.
2. سوره اعراف، آیه 96.
یک پاسخ
با سلام
اگر امکان داره عکس های از اسم امام حسین (ع) بزارید که زیرش حدیث به زبان انگیلیسی یا فرانسوی باشه
مثلا اگر دین ندارید آزاد مرد باشید
پیام اشورا رو به زبان خارجی بنویسید
برای پخش در شبکه های مجازی انگیلیسی و…..
با تشکر