دغدغه نظم نوین جهانی، کم کردن سطح دموکراسی است. نظم نوین یا بهتر بگوییم «سلطه جهانی» مستلزم کنترل و فشار بیشتر بر مردم و منتفی نمودن دموکراسی، با آهنگ، شعارها و حتی شکل صوری گذشته است، اما مطرح شد که تحقق این امر با چالشهای بزرگی که از جمله آنها خشم مردم و رویارویی شدید احزاب مخالف میباشد مواجه خواهد بود. به ویژه آن که روند کاهش دموکراسی موجب گرایش بیشتر مردم ناراضی و خشمگین به سوی احزاب مخالف گردیده است.
« سازمانهای اداره کننده جهان/فصل چهارم»:
قبل از ورود به گزارش، از همهی خوانندگان گرامی تقاضا میگردد که حتماً ابتدا فصول اول و دوم و سوم را حتماً مطالعه نمایند.
آخرین نشست بیلدربرگ، در آمریکا – ویرجینیا – شهرک فرانسوی چانتیلی (Chantilly) – هتل ماریوت واشنگتن دالاس (Westfields Marriott Washington Dulles) و در تاریخ 31 می تا سوم ژوئن 2012 برگزار گردید.
تمام منطقه از مدتها قبل تحت حفاظت و کنترل بسیار شدید قرار گرفت؛ ورود خبرنگاران و عکاسان نیز ممنوع شد. اما یک جوان نیز توانست با دوربین گوشی همراه خود، از برخی شرکت کنندگان اصلی به هنگام ورود به این کنفرانس مخوف عکس بگیرد.
موضوعات محوری نشست:
موضوعهای محوری نشست [که کارشناسان سیاسی ما باید توجه و تأملی نسبت به آن داشته باشند] عبارت بود از: آخرین تصمیمات درباره «بررسی سیاستها، مباحث اقتصادی و اجتماعی در خصوص منطقه اقیانون اطلس» – «چشمانداز سیاسی اروپای در حال تغییر» – «برنامههای ریاضتی اقتصادی برای کشورهای در حال توسعه» – «امنیت سایبری» – «چالشهای انرژی» – «آینده دموکراسی» – «روسیه، چین و خاورمیانه». به جرأت میتوان گفت که تا کنون در هیچ نشستی این تعداد محور متفاوت مطرح نشده بود که خود حاکی از تصمیمات ماسونی – صهیونیستی از یک سو و چالشهای موجود در جهان از سوی دیگر دارد.
بازار جدید – روابط حوزه آنتلانتیک و نزدیکی بیشتر «سیاسی – نظامی» امریکا و اروپا و وحدت بزرگ امریکای شمالی و اروپا در بازار بزرگ اقیانونس که هدف جدید برای تغییر بافتهای سلطه در راستای تحقق حکومت واجد جهانی میباشد، از مباحث اصلی این کنفرانس قلمداد میشد.
اروپا – مهمترین مبحث در چالش های اروپای در حال تغییر، قدرت گرفتن یا پیدایش احزاب جدید چپ و راستی است که در فهرست افراطیون قرار گرفتهاند. احزابی که به زعم آنها با نظم جهانی نئو لیبرال (neo-liberal world order) مخالف هستند و بحرانهای اقتصادی و تشدید بیکاری و فقر مردم، موجب قدرت گرفتن آنها در اذهان عمومی گردیده است.
دموکراسی – دغدغه نظم نوین جهانی، کم کردن سطح دموکراسی است. نظم نوین یا بهتر بگوییم «سلطه جهانی» مستلزم کنترل و فشار بیشتر بر مردم و منتفی نمودن دموکراسی، با آهنگ، شعارها و حتی شکل صوری گذشته است، اما مطرح شد که تحقق این امر با چالشهای بزرگی که از جمله آنها خشم مردم و رویارویی شدید احزاب مخالف میباشد مواجه خواهد بود. به ویژه آن که روند کاهش دموکراسی موجب گرایش بیشتر مردم ناراضی و خشمگین به سوی احزاب مخالف گردیده است.
ریاضت اقتصادی – در مورد سیاست جدید ریاضت اقتصادی که در کشورهای قویتری چون انگلیس و فرانسه از سوی دولتها اِعمال میگردد و در کشورهای به اصطلاح در حال توسعه و در واقع قربانی توطئه اقتصادی شده چون: یونان، ایتالیا، اسپانیا، پرتغال و …، از سوی اتحادیه اروپا تحمیل میشود. مقرر شد تا ابتدا دولتها ضرورت و میزان ریاضت و سنجش رشد را مطالعه کنند و سپس به اجرا درآید.
امنیت سایبری – فضای مجازی و دنیای ارتباط مجازی، فضا و دنیایی نیست که فقط سیاستمداران و سرمایهداران در آن حضور و سلطه داشته باشند. لذا در بیلدربرگ بیان شد که مقوله «امنیت سایبری» باید در دو سطح محقق گردد. سطح اول: سرمایه داران و صاحبان صنایع – که امنیت آنها باید با تقویت حفاظت الکترونیکی و کنترل شدیدتر عبور کنندگانی (هک، دسترسی به اطلاعات، یا حتی ضدتبلیغ، اخبار و گزارشاتی) که به هر شکل میتوانند سود سرمایه داران را به مخاطره بیاندازند. سطح دوم: که به آن «سطح پایین» اطلاق گردید، مردم و به ویژه مردم ناراضی هستند. مقرر شد امنیت سایبری در این سطح نیز با کنترل و سرکوب شدید برای مهار بازگویی یا فرافکنی بدبختی و فقر مردم انجام پذیرد.
چالشهای انرژی: در این خصوص مطرح شد: اگر چه اقدامات بسیاری برای جایگزینها انجام شده است، اما هنوز نیاز به فرآوردههای طبیعی (نفت و گاز) بسیار زیاد است. لذا باید چگونگی مدیریت اجتماعی و اقتصادی بر کشورهایی که دارنده این منابع هستند و قیمت را تعیین و با کاهش تولید افزایش میدهند، مورد توجه ویژه قرار گیرد.
دقت شود که سخن از مدیریت (اجتماعی و اقتصادی) است، که اگر بخش اقتصادی آن متوجه دولتها باشد، بخش اجتماعی آن متوجه ملتها و فرهنگهای آنان است. فرهنگی که تنش، چالش و تغییراتی در بافت سیاسی، دولتی و حکومتی اغلب کشورهای صاحب نفت، تحت عنوان «بیداری اسلامی» به وجود آورده است.
روسیه و چین: ساختار سیاسی، حکومتی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی این دو کشور، همیشه یکی از مشکلات اساسی فراماسون و صهیونیسم بینالملل بوده است؛ ساختاری که فروپاشی کمونیسم نیز تأثیری در آن نداشت. چرا که این دو کشور به لحاظ وسعت اراضی، توان اقتصادی و موقعیت سیاسی از قدرت تعیین کنندهای برخوردار هستند و به این سادگی تسلیم سلطه صهیونیسم نخواهند شد. لذا «تلاش برای نزدیک کردن این دو کشور به ایدئولوژی نئو لیبرال و نظم نوین جهانی (neo-liberal ideology and the New World Order) دیکته شد.
این تأکید بر جنگ ایدئولوژیک، در عصری صورت میپذیرد که پس از نهادینهسازی در اروپای پس از رنسانس، در کشورهای اسلامی شعار لائیسم، سکولاریسم، نقش نداشتن ایدئولوژی و … سر داده میشود.
خارمیانه: تصمیمگیری نهایی برای سوریه و نیز برنامهریزی زمانبندی شده علیه جمهوری اسلامی ایران، دو موضوع اصلی این کنفرانس بود.
تحول ساختاری در اعضا:
آخرین کنفرانس بیلدربرگ (2012) با دو تحول ساختاری چشمگیر مواجه بود. اول آن که اعضایی از چین، روسیه و اسرائیل برای اولین بار در این کنفرانس شرکت کردند و دوم آن که راک فلر (David Rockefeller) سرمایهدار بزرگ امریکا و یا بزرگترین سرمایه دار جهان و در ضمن بزرگترین برپا کننده و حامی (سیاسی – اقتصادی) این کنفرانس، برای اولین بار حضور نداشت. چرا که کهولت سن (97 ساله) و مصرف دارو امکان حضور را از او سلب کرده بود. اما شرکت کنندگان حق او را در تصمیمات محفوظ داشتند. چرا که در واقع امریکا، اسرائیل و جهان را او اداره میکند.
یکی از نماینده روسیه در این کنفرانس، گری کاسپاروف (Gary Kasparov) قهرمان شطرنج جهان بود که در حال حاضر رهبری حزب لیبرال در روسیه را برعهده دارد و از مخالفین سرسخت پوتین و موافقین سیاستهای غرب میباشد.
*- در میان میهمانان، رهبر شورشیان مسلح علیه بشار اسد، به عنوان رئیس «شورای ملی سوریه» که مقر آن در امریکاست نیز حضور داشت.
بزرگترین شخصیتها:
به عنوان بارزترین، معروفترین و تأثیرگذارترین چهرههای جهانی کنفرانس بیلدربرگ 2012، میتوان به اشخاص ذیل اشاره نمود:
هنری کیسنجر (Henry Kissinger) – شاخصترین و معروف ترین سیاستمدار صهیونیسم که اخیراً اعلام کرد بیش از ده سال از عمر اسرائیل نمانده است و سیاستهای جایگزینی را تدوین میکند؛
پاسگال لامی (Pascal Lamy) – مدیر کل سازمان اقتصاد جهانی (WTO)؛
رابرت زولیک (Robert Zoellick) – رئیس بانک جهانی (World Bank)؛
جمیز ولفن زون (James Wolfensohn) – رئیس سابق بانک جهانی؛
ریچارد پرله (Richard Perle) – متصدی سابق پیتر ماندلسون – تجارت اروپا؛
پیتر ساترلند (Peter Sutherland) – متصدی سابق کمپانی گلدمن ساکس (Goldman Sachs)؛
جوزف آکرمن (Joseph Ackerman) – مدیر عامل شرکت دویچه بانک (CEO of Deutsche bank)؛
*- اریک اشمیت (Eric Schmidt) – مدیر عامل شرکت گوگل (Google CEO)؛
توماس اندرس (Thomas Enders) – مدیر عامل شرکت هواپیمایی؛
*- ملکه بئاتریکس (Queen Beatrix) – ملکه کشور پادشاهی هلند؛
*- خوآن لوئیس سبرین (Juan Luis Cebrián) – رئیس روزنامه اسپانیایی اِل پایس (El Pais) – رئیس اسبق مؤسسه بین المللی مطبوعات (IPI) – سیاستمدار پرنفوذ اسپانیا،
نیکولاس باورز (Nicolas Baverez) – رئیس اتاق فکر جهانی، معروف به (IFR).
میهمانان ویژه:
میهمانان ویژه، همیشه از میان عمدهترین خبرسازان رسانههای سیاسی و اقتصادی، فرهنگ سازان دانشگاهی و خط دهندگان به اذهان عمومی انتخاب میگردند.
در این کنفرانس، رهبرانِ مطبوعات اقتصادی مانند: وال استریت ژورنال (Wall Street Journal) – اکونومیست (Economist) – فایناشنال تایمز (Financial Times) و چند روزنامه معروف دیگر، به عنوان میهمانان ویژه حضور داشتند.
*- هم چنین اساتیدی از دانشگاههای معتبر جهانی که به آنها «عهده داران شستشوی مغزی رهبران آینده نئو لیبرال» (brainwashing neoliberal future) اطلاق میگردد نیز از میهمانان ویژه بودند. مهم آن است که در عین دسترسی به اکثر اسامی شرکت کنندگان، دسترسی به نام این اساتید سهل نبود. در واقع فراماسون و صهیونیسم از هم اکنون رهبران نظام سلطه جهانی با ایدئولوژی نئو لیبرال را تحت آموزش و تربیت قرار داده است.
مؤسسات تأثیرگذار:
به رغم آن چه اذهان عمومی به علت القای رسانهای گمان کردهاند، سیاست گذاری و تأثیر در تغییر ساختارهای سیاسی، فرهنگی، ایدئولوژیکی و اقتصادی، منحصر به دولتها، مجالس و سازمانهای رسمی و دولتی نیستند، بلکه امریکا (صهیونیسم بینالملل)، پیش و بیش از آن که امور و مأموریتهای نظامی و اطلاعاتی را به بخش خصوصی و شرکتهایی چون بلاک واتر واگذار نماید، بخش فرهنگ و فرهنگ سیاسی و اقتصادی را به مؤسسات خصوصی واگذار کرده است و جایگاه و نقش آنها اگر بیشتر از وزارتخانهها و سازمانهای دولتی و جاسوسی نباشد، کمتر نیست.
در کنفرانس بیلدربرگ 2012 نیز رهبران و مدیران مؤسسات تأثیرگذار بزرگ و بینالمللی حضور داشتند که مهمترین آنها عبارتند از: شورای روابط خارجی امریکا موسوم به (CFR) که از ردههای بالا و تصمیم گیر فراماسون است و خود را سازمانی بیطرف معرفی میکند و بر مطالعات مدیریت سوخت در جهان تکیه دارد. این مؤسسه را راکی فلر تأسیس کرد و کارهای صوری و پوششی دیگری چون اعطای کمک هزینه تحصیلی و … نیز انجام میدهد – سازمان دولت جهانی، موسوم به (world government) – انجمن اقتصاد جهانی (World Economic Forum) – مؤسسه هودسون (Hudson Institute) – مؤسسه بروکینگز (Brookings Institution) – بنیاد کارنگی برای صلح جهانی (Carnegie Endowment for International Peace) و بالاخره مؤسسه (Hoover Institution) نیز از میهمانان ویژه بودند. (مراجعه شود به فصول مربوط به فراماسون)
رؤسای افتخاری:
همان طور که در فصول قبلی بیان شد، کنفرانس بیلدربرگ فاقد رئیس، رؤسا یا معاونان مشخص است. در هر کنفرانس عدهای به تناسب سیاستها، به عنوان رئیس افتخاری منسوب شده و کنفرانس را اداره میکنند. رؤسای افتخاری کنفرانس بیلدربرگ 2012 عبارتند از:
رئیس افتخاری:
هنر د. کاستریس (Castries, Henri de) – رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل گروه (هولدینگ) شرکتهای آکسا (AXA Group)؛
رؤسای کمیته بینالملل:
خوآکین آلمونیا (Almunia, Joaquín) – معاون رئیس و کمیساریای کمیسیون رقابت اتحادیه اروپا؛
کارل د. گاچ (Gucht, Karel de) – معاون رئیس و کمیسر تجارت – کمیسیون اروپا؛
نیلیه کروس (Kroes Neelie) – معاون رئیس و کمیسر دیجیتال – کمیسیون اروپا؛
پاسگال لامی (Lamy, Pascal) – رئیس سازمان تجارت جهانی (WTO)؛
ژوزف شیران (Sheeran, Josette) – نایب رئیس انجمن اقتصادی سازمان تجارت جهانی (WTO)؛
پیِرّه ویمونت (Vimont, Pierre) – دبیر اجرایی سرویس اقدام خارجی اروپا،
رابرت ب. زولیک (Zoellick, Robert B) – رئیس بانک جهانی.
اعضای ترکیهای:
در میان اعضای شرکت کننده از کشورهای متفاوت، معرفی اعضای ترکیهای، به لحاظ شناخت بیشتر از ساختار دولت فعلی و نیز تحولات این کشور همسایه، ضروری میباشد.
علی بابا جان (Babacan, Ali) – عضو ثابت بیلدربرگ. معاون ثابت امور اقتصادی و مالی دولت رجب طیب اردوغان. وی نه تنها از سیاستمداران برجسته ترکیه، بلکه از بنیانگذاران اصلی حزب عدالت و توسعه (حزب حاکم) و در واقع رئیس اردوغان است.
انیس بربرولو (Berberolu, Enis) – وی رئیس ویرایشگری (ادیت) روزنامه مشهور و لائیک حریت (Hürriyet) است.
فوآت کیمان ای (Keyman, E. Fuat) – کارگردان و رئیس مرکز سیاست گذاری استانبول و استاد روابط بینالملل دانشگاه سابانجی (Sabanci) در ترکیه.
مصطفی کوچ (Koç, Mustafa) – رئیس هیئت مدیره هولدینگ کوچ (Koç)
سرپیل تیمورای (Timuray, Serpil) – مدیر عامل شرکت وودافون ترکیه (CEO, Vodafone Turkey).
سایر اعضا:
امریکا 35 نفر – کانادا 7 تفر – بریتانیا (انگلیس) 11 نفر – آلمان 9 نفر – فرانسه 5 نفر – بلژیک 1 نفر – سوئیس 2 نفر – هلند 4 نفر – نروژ 2 نفر – سوئد 3 نفر – دانمارک 3 نفر – فنلاند 4 نفر – اتریش 4 نفر – لهستان 1 نفر – ایرلند 3 نفر – ایتالیا 5 نفر – اسپانیا 3 نفر – پرتغال 3 نفر – یونان 3 نفر – ترکیه 4 نفر – چین 2 نفر – روسیه 3 نفر – اسرائیل 2 نفر. جمعاً 119 نفر.
این کنفرانس همه ساله با حضور 120 نفر تشکیل میگردد که در این کنفرانس نیز جایگاه راکی فلر غایب محفوظ نگاهداشته شد.
منبع: Iranpn