طراحی این شرکت بر این اساس بوده که این شرکت، نسبتاً بزرگ باشد تا بتواند اراضی را به دست آورد. می توانیم آنرا «شرکت حقوقی یهودی» نامگذاری کنیم. این شرکت، به عنوان یک شرکت مشارکت کننده و تابع قانون انگلیس و در حمایت این کشور ایجاد خواهد شد.
نخستین ترجمه فارسی «دولت یهود» نوشته هرتسل/5
هرتسل: شرکت یهودی ما تحت حمایت انگلیس ایجاد خواهد شد
کتاب «دولت یهود» از جمله منابع پایه و اصلی اندیشه سیاسی صهیونیسم می باشد. این کتاب که بیش از یک قرن از نگارش آن می گذرد ، اساسنامه تشکیل دولت صهیونیستی به شمار می رود که رژیم اشغالگر قدس بر اساس آموزه های آن تاسیس گردیده. این کتاب تا کنون در ایران ترجمه نشده است و نخستین بار است که پایگاه خبری و تحلیلی مشرق ، اقدام به برگردان فارسی آن می نماید.
امید است که این نخستین گام در جهت تعمیق هر چه بیشتر دشمن شناسی در میان جوانان و باورمندان به آرمان فلسطین بوده و مورد قبول قرار گیرد. بخش پنجم از نوشته هرتسل تقدیم علاقمندان می گردد:
**فصل سوم
*شرکت یهودی
*خطوط اصلی:
طراحی این شرکت بر این اساس بوده که این شرکت، نسبتاً بزرگ باشد تا بتواند اراضی را به دست آورد. می توانیم آنرا «شرکت حقوقی یهودی» نامگذاری کنیم. اگرچه این شرکت نمی تواند در حدّ و اندازه یک نهاد حاکمیت ظاهر شود. اما مأموریت آن، یک مأموریت استعماری صرف است.
این شرکت، به عنوان یک شرکت مشارکت کننده و تابع قانون انگلیس و در حمایت این کشور ایجاد خواهد شد.مرکز اصلی این شرکت در لندن قرار خواهد داشت. اکنون نمی توانم سرمایه اولیه این شرکت را برآورد کنم. این مسأله را به سرمایه دارانی واگذار می کنم که به ما کمک مالی می کنند. اما برای اینکه این موضوع را مبهم رها نکرده باشیم، در اینجا سرمایه اولیه شرکت را به طور تقریبی یک میلیارد مارک(نزدیک به پنجاه میلیون جنیه استرلینی یا دویست میلیون دلار امریکا) تعیین می کنم. شکل و شیوه مشارکت ها و کمک ها –که بعداً بیان خواهم کرد- تعیین کننده این مسأله است که چه میزان از این مبلغ کلی را باید یک دفعه ای به دست آورد.
شرکت یهودی، یک مؤسسه گذرا و انتقالی است. اما باید میان این شرکت که یک طرح تجاری کامل و جامع است با انجمن یهودیان تفاوت بگذاریم.
شرکت یهودی در وهله اول باید به دنبال تحقق منافع ویژه یهودیان کوچ کننده باشد که به هنگام کوچ از خود بر جای خواهند گذارد. شیوه هایی که این شرکت دنبال خواهد کرد، مانع از وقوع بحران خواهد شد و از اموال و دارایی های مردم محافظت خواهد کرد. این شرکت مهاجرت داخلی شهروندان مسیحی –که پیش از این به مهاجرت آنان اشاره کردم- را آسان خواهد کرد.
*کالاهای غیر قابل انتقال
کالاهای غیر منقول قابل توجه، ساختمان ها و اراضی و بنگاه های تجاری هستند. این شرکت یهودی –در آغاز امر- بیش از انجام رایزنی های ضروری برای فروش این کالاها را به عهده نخواهد داشت. این اموال یهودیان با آزادی کامل و بدون کاهش شدید قیمت ها فروش خواهد رفت. شاخه ها و شعبه های این شرکت یهودی که در شهرهای مختلف ایجاد خواهند شد، مراکز اصلی فروش دارایی های یهودیان خواهند بود. این شرکت بابت این اقدامات خود، حق العمل دریافت خواهد کرد، به گونه ای که ثبات مالی این شرکت یهودی حفظ شود.
از آنجا که ممکن است ادامه این روند[فروش دارایی های غیر منقول] موجب کاهش شدید ارزش این نوع دارایی ها شود به طوری که نتوان برای آن بازار ایجاد کرد، به همین دلیل در زمانی که چنین اتفاقی بیافتد، شرکت یهودی، شعبه دیگری ایجاد خواهد کرد که وظیفه این شعبه، جلوگیری از فروش این دارایی ها و حفظ و نگهداری آنان خواهد بود. این شعبه تا زمانی که دارایی ها غیر منقول، قیمت معقول و قابل قبولی پیدا کنند، به مدیریت و نگهداری[از راه اجاره دادن و …] از آنان مبادرت خواهد کرد. این شعبه از شرکت یهودی به جمع آوری اجاره بهای این دارایی ها و منازل اقدام خواهد کرد. زمانی که اشراف و نظارت، لازم باشد، این شعبه مدیران و بازرسانی برای این کار تعیین خواهد کرد. البته چه خوب است که این افراد از میان مستأجران انتخاب شوند.
شرکت یهودی تلاش خواهد کرد تا در هر نقطه ای زمینه و تسهیلات لازم را فراهم کند تا این اراضی به واسطه مستأجران که همان مسیحیان هستند، خریداری و به ملکیت آنان در آید. بی تردید افرادی از مسیحیان همچوین وکیل ها و دیگران جایگزین کارکنان فعلی این شرکت[در اداره اراضی] خواهند شد. البته منظور این نیست که آنان در خدمت یهودیان قرار خواهند گرفت، بلکه منظور این است که آنان بنگاه ها و آژانس های آزاد برای ساکنان مسیحی خواهند بود تا هر کاری را بر اساس عدالت، انصاف و اعتدال و بدون به خطر انداختن منافع ملت های خویش انجام دهند.
در همین حال، این شرکت یهودی اقدام به فروش اموال غیر منقول یا تبدیل و معاوضه آنها خواهد کرد. خانه ای که تحویل داده می شود، به جای آن خانه ای در حکومت جدید تحویل گرفته می شود. همه چیز –در حدّ امکان- به این سرزمین جدید منتقل خواهد شد تا سرزمین جدید به همان شکلی در بیاید که سرزمین پیشین یهودیان به آن شکل است. این نقل و انتقال برای شرکت یهودی منبع سود بزرگ و تضمینی خواهد شد. خانه های معاوضه ای نیز در دولت جدید، نو و شیک تر خواهند بود. این خانه ها به طور کامل مجهز خواهند بود این اموال از اراضی مهجور و متروک با ارزش تر خواهد بود، اما برای شرکت هزینه نسبتاً کمتری خواهد داشت. زیرا شرکت یهودی، این اراضی را با قیمت های ناچیز خریداری کرده است.
*خریداری اراضی
زمین هایی که از طریق قوانین بین المللی به انجمن یهودیان واگذار خواهد شد، باید به شیوه ای خاص به دست بیایند. اما گام ها و اقدامات اتخاذ شده از سوی برخی افراد برای شهرک های ویژه شان، در چارچوب این شیوه و فرایند کلی نخواهد بود.
شرکت یهودی با توجه به نیازهای ویژه خود و نیازهای ما، به زمینی پهناور نیاز دارد. این اراضی را باید از طریق خرید متمرکز به دست آورد.این شرکت به شکل مبنایی وارد مذاکره خواهد شد تا سلطه مالی خود را حفظ کند و ناظرین خویش را بر فرایند خرید بگمارد. اما هدف اصلی و بزرگ عبارت است از به دست آوردن زمین در «آنجا»بدون اینکه بهایی بیش از حدّ متعارف پرداخت شود. به همین شکل، به هنگام فروش زمین در «اینجا» نباید به بهایی کمتر از اندازه متعارف راضی شد. نباید اینگونه تصور شود که ما قیمت های مشخصی را بر اراضی تحمیل خواهیم کرد. زیرا شرکت یهود با همکاری با انجمن یهودیان، شهرک نشینی را سامان خواهد داد و با این کار قیمت اراضی را برآورد خواهد کرد. انجمن یهودیان نیز باید مواظب باشد این پروژه مانند کانال پاناما نشود، بلکه همچون کانال سوئز باشد. *(1)
شرکت یهودی قطعه هایی از اراضی خریداری شده را به قیمت پایین به کارکنان خود خواهد فروخت و به طور قسطی به آنان واگذار خواهد کرد. اقساط این اراضی را نیز از حقوق ماهیانه آنها کسر خواهد کرد یا اینکه به عنوان پاداش های نقدی، برایشان محاسبه خواهد کرد. با این کار جبران خدمات و تلاش های کارکنان شده است و نیز جلوی بسیاری از امتیازات دیگری که انتظارشان را دارند، گرفته می شود.
سودهای فراوان حاصل از مضاربه اراضی، به حساب شرکت یهودی می رود. زیرا این شرکت عهده دار دریافت اقساط بلند مدت است و این کار برایش خطرات و مشکلات فراوانی را ایجاد می کند. وقتی یک طرح و پروژه پر خطر می شود، پس فواید و سودهای مورد انتظار این پروژه نیز باید به جیب آنانی برود که این خطرات را به جان می خرند. از اصول اخلاقی در مسائل مالی این است که میان سود و خطر رابطه دو سویه برقرار است.
*ساختمان ها
شرکت یهودی، خانه ها و اراضی را به شکل تهاتر معامله خواهد کرد. البته باید روشن باشد که اگر به دلیل زراعت در یک زمین، قیمت زمین بالا برود، شرکت یهودی باید از املاک و اراضی اش سود ببرد. بهترین مثال برای این امر، زمین های ساخته شده در شهرها و روستاهاست. زیرا قیمت مناطقی که در آنها ساختمان سازی نشده، به دلیل زراعت اراضی پیرامونی اش، افزایش چشمگیری داشته است. آنانی که اقدام به توسعه شهر پاریس کردند، ابتدا مضاربه های ساده اما بسیار زیرکانه ای را انجام دادند. آنان به جای اینکه در کنار خانه های آخر شهر و چسبیده به این خانه ها، ساخت و ساز جدید شروع کنند، قطعه هایی از اراضی مجاور را خریداری کردند و در پیرامون این اراضی شروع به ساخت و ساز کردند. این کار موجب شد، قیمت زمین به طور غیر عادی بالا برود. پس از اینکه ساخت و ساز خانه های دورتر به پایان رسید، شروع به ساخت و ساز زمین های خالی واقع شده در بین این ساختمان ها، کردند. زمین هایی که قیمت آنها بسیار بالا رفته بود.
آیا شرکت یهودی، ساختمان ها را خودش بنا خواهد کرد یا از معمارهای مستقل استفاده خواهد کرد؟ پاسخ این است که شرکت یهودی هر دو شیوه را انجام خواهد داد. همانگونه که پس از این توضیح خواهیم داد، شرکت یهودی ذخیره نیروی کار چشمگیری را در اختیار دارد، شرکت یهودی این نیرو را به کار نخواهد گرفت، بلکه آنرا به شرایط زیستی همراه با رفاه و آسایش مبدّل خواهد ساخت. اما به هر حال این، گران نخواهد بود. زمانی که زمین شناسان، موقعیت شهرها را تعیین می کنند، درباره مصالح ساختمانی و فراهم کردن آن نیز بحث کرده اند. سوال این است که این ساختمان ها کجا بنا خواهند شد؟
*مسکن کارگری
مسکن کارگران (شامل همه کارگران) به عهده شرکت یهودی و باهزینه این شرکت انجام خواهد شد. این خانه ها همچون خانه های کارگران در شهرهای اروپایی(که مانند آسایشگاه سربازخانه ها هستند) ساخته نخواهد شد. این خانه ها مانند زاغه های چسبیده به کارخانه ها و کارگاه ها نیز نخواههد بود. بلکه این خانه ها به صورت یک شکل و مطلوب ساخته خواهند شد. زیرا شرکت یهودی باید در جایی که مصالح ساختمانی فراوانی هست، با هزینه پایین به ساخت و ساز مبادرت ورزد. خانه ها به یکدیگر چسبیده ساخته نخواهند شد. بلکه با فاصله از یکدیگر ساخته می شوند و در فاصله بین خانه ها باغ و بوستان های کوچک ایجاد خواهد شد. در همین حال، مجموعه این خانه ها، کوی و شهرک های زیبا و جذاب را خلق می کنند. بافت طبیعی زمین موجب می شود خلاقیت و نوآوری معماران جوان ما به کار بیافتد و آنان از حالت روتین فکری بیرون بیایند. حتی اگر مردم محتوای کلی این طرح را درک نکنند، اما به هر حال آنان در خانه های نچسبیده به یکدیگر خود، احساس آسایش خواهند داشت. آنان خواهند توانست معبد را از فاصله های بسیار دور ببینند. زیرا معبد، عقیده دیرین و کهن ماست که ما را به گرد یکدیگر جمع کرده است.
برای کودکان، مدارس جذاب، بهداشتی و با روشنایی مناسب ایجاد خواهد شد. بهترین و نوین ترین نظام های آموزشی نیز در این مدارس به اجرا در خواهد آمد. علاوه بر این، مدارسی برای کارگران به پا خواهد شد تا فناوری های نوین را به آنان بیاموزد و آنان نسبت به نحوه کار ماشین آلات، آشنایی و آگاهی کافی خواهند داشت.
علاوه بر این، مکان های تفریحی نیز ایجاد خواهد شد. جامعه یهود، مسئول اداره درست این اماکن خواهد بود. به هر حال، ما در اینجا به خود ساختمان ها پرداختیم. مشخص نشد که در این ساختمان ها چه اتفاق هایی خواهد افتاد.
گفتم که شرکت یهودی با هزینه پایین، برای کارگران خانه خواهد ساخت. این خانه ها ارزان خواهد بود. دلیل ارزانی خانه ها، فقط فراهم بودن مصالح ساختمانی نیست. همچنانکه فقط به دلیل در اختیار داشتن اراضی از سوی شرکت یهودی نیست. بلکه علاوه بر اینها، دلیل دیگر و اصلی این است که برای کارگران این ساختمان ها اجرت پرداخت نخواهد شد.[زیرا کارگران خودشان خانه ها را می سازند.].
کشاورزان امریکایی در ساخت خانه های خود از شیوه همیاری استفاده می کنند. می توان این شیوه دوستانه و کودکانه –که مانند ساختمان هایشان، نامناسب است- را متحول ساخت.
*کارگران غیر حرفه ای
شایسته است کارگران غیر ماهر ما که در آغاز[مهاجرت به سرزمین جدید] از روسیه و رومانی خواهند آمد، در ساخت خانه های خود به یکدیگر کمک کنند. آنان باید در آغاز، خانه های خود را از چوب بسازند. زیرا در این مرحله آغازین، آهن برایشان فراهم نخواهد بود. در واقع آنچه می سازند، ساختمان های موقتی است که در زمان های بعد، خانه های مجلل تر جایگزین آنها خواهند شد.
کارگران غیر ماهر ما در ابتدا به شیوه تعاونی در ساخت این خانه ها برای پناه دادن[به دیگران] بایکدیگر همکاری خواهند کرد. همین خانه ها پس از سه سال خوشرفتاری این کارگران، به ملکیت آنان در می آید. به این ترتیب ما به مردانی فعال و برجسته و سرآمد دست خواهیم یافت. اینان در طی سه سال کار و در چارچوب یک نظام انضباطی مناسب، برای زندگی آموزش خواهند دید.
پیش از این گفتم که این شرکت یهودی به کارگران مزد نخواهد پرداخت. سوال می شود پس آنان چگونه زندگی خود را بچرخانند؟
به طور کلی، بنده هوادار سیستم دادن کالا به عنوان اجرت کار نیستم. اما درباره این شهرک نشینان اولیه این سیستم را اجرا کرد. شرکت یهودی شیوه های مختلفی را برای معاش آنان فراهم خواهد کرد. به طوری که حتی ممکن است تأمین معاش آنان به عهده شرکت یهودی باشد. به هر حال، سیستم یادشده، فقط در چند سال اولیه اجرای طرح، به کار خواهد رفت. اما این کارگران در زمان های پس از این، به تاجران خُرد و مالکان اراضی و … تبدیل خواهند شد. به این ترتیب شرکت یهودی، آنانی را که زندگی در «اینجا» برایشان بسیار سخت و دشوار است و مجبورند دوره گردی و دستفروشی کنند، به «آنجا» می برد ولی هرگز آنان دیگر چنین حرفه هایی را در «آنجا» نخواهند داشت. همچنانکه شرکت یهودی به افراد ولگرد و شرابخواران اجازه مهاجرت نمی دهد.
در دوره اول شهرک نشینی، هرگز اجرت پرداخت نخواهد شد. اما بی تردید برای کار مازاد، اجرت تعیین خواهد شد.
*ساعات کار روزانه: هفت ساعت
در آنجا، سیستم کاری، بر اساس روزانه هفت ساعت کار خواهد بود. اما این سخن، به این معنا نیست که الزاماً بریدن چوب، حفر چاه، شکستن صخره ها و صدها نوع کار روزانه دیگر، در این هفت ساعت انجام خواهد شد. بی تردید چنین نیست… در واقع ساعت کاری در روز چهارده ساعت خواهد بود که بر اساس تقسیم کار به چهار شیفت انجام خواهد شد. هر شیفت سه ساعت و نیم تعیین خواهد شد. تنظیم و ساماندهی این امر به شیوه نظامی صورت خواهد گرفت. علاوه بر این، فرمان ها، ترفیعات و دستمزد و… برقرار خواهد بود. اینها را بعداً تشریح خواهم کرد.
فردی که بدن سالم دارد می تواند در سه ساعت و نیم، کارهای فراوانی را انجام دهد. او یک بازه زمانی به همین مدت را به استراحت، رسیدگی به خانواده و آموزش هدفمند، اختصاص می دهد و پس از آن دوباره با نشاط به سر کار باز می گردد. این نظام کاری معجزه آفرین است. به این ترتیب، نظام هفت ساعت کار روزانه، در حقیقت شامل چهارده ساعت کار مشترک است. اما نه بیش از این.
من بر این باورم که می توان این نظام هفت ساعت کار روزانه را با موفقیت پیاده کرد. تلاش های صورت گرفته برای اجرای این نظام در بلژیک و انگلیس برای همگان مشهود است. [هرچند] برخی از مقامات و فعالان عرصه اقتصاد سیاسی پیشرفته، با مطالعه این موضوع اعلام کرده اند که پنج ساعت کار در روز، هدف مورد نظر را به طور کامل برآورده می سازد، [اما] به هر حال، انجمن یهودیان و شرکت یهودی تجربه های جدیدی را در سطح گسترده به اجرا در خواهند آورد که بتواند برای ملت های دیگر جهان نیز سودمند باشد. اگر ثابت شود که سیستم هفت ساعت کار روزانه، قابل عملی شدن است، در حکومت آینده ما این سیستم به عنوان یک نظام قانونی و لازم الاجرا دنبال خواهد شد. به این ترتیب شرکت یهودی همیشه به کارمندان خود اجازه هفت ساعت کار روزانه را خواهد داد و قادر به اجرای آن نیز خواهد بود. این میزان کار، یک فراخوان برای جذب ملت یهود از جای جای کره خاکی خواهد بود. همگان نیز باید از روی اختیار بیایند. زیرا سرزمین ما، سرزمین موعود[میعاد] است.
کسی که بیش از هفت ساعت در روز کار کند، مزد اضافی دریافت خواهد کرد. اگر ببیند که همه نیازهای خود را برآورده کرده و اعضای خانواده او نمی توانند کار کنند، او می تواند بخشی از دارایی خود را به موسسههای خیریه بدهد. زیرا نیازهای اعضای خانواده او از طریق مؤسسه های خیریه مرکزی برآورده خواهد شد. باید عدم تبذیر –که یکی از خصلت های ملت ماست- را به شدت ترویج کرد. زیرا این کار در وهله اول موجب بالا رفتن فرد و رسیدن به مراحل بالاتر[کمال] می شود. از سوی دیگر این مال تبذیر نشده، یک ذخیره پولی بزرگی را ایجاد می کند که برای قرض دادن در آینده سودمند خواهد بود. مزد کار بیش از هفت ساعت نیز با گواهی پزشک قابل پرداخت است. ساعات کار مازاد در روز نیز نباید بیش از سه ساعت بشود. مردان ما برای کار در میهن جدید روانه این سرزمین خواهند شد و جهانیان خواهند دید که ما چه ملت زحمتکشی هستیم.
من به دلیل بیم پیچیده شدن امر برای خوانندگان، از تشریح جزئیات سیستم Truck System. خودداری می کنم. اما باید گفت زنان اجازه ندارند کارهای سخت و طاقت فرسا را انجام دهند. همچنانکه کار مازاد نیز برای آنان ممنوع است.
زنان باردار از انجام هر کاری معاف خواهند شد. غذاهای مقوی نیز برای آنان فراهم خواهد شد. زیرا ما میخواهیم، نسلهای بعدی ما –چه زن و چه مرد- قوی و نیرومند باشند. ما به کودکان، همانگونه که می خواهیم، آموزش خواهیم داد. اما وارد جزئیات این مسأله نیز نمی شوم.
سخن ما درباره مسکن کارگران و کارگران غیر ماهر و شیوه حیات آنان بر اساس یک آرمان دست نیافتنی نیست. همچنانکه دیگر اجزای این طرح من، آرمانی و خیالی نیستند. همه آنچه گفته شد، پیش از این –هرچند در مقیاس کوچکتر-تجربه شده است.
سیستم Assistance par le travail که در پاریس اجرا می شد، آنگونه که من دیده ام، برای حل مشکل یهود، فواید بسیاری دارد.
*تخفیف در کار
سیستم تخفیف در کار،که در پاریس و دیگر شهرهای فرانسه و نیز در انگلیسف سوییس و امریکا اجرا می شود، محدود است و این شیوه قابل گسترده تر شدن دارد.
مبنای «تخفیف در کار» چیست؟ این سیستم به طور خلاصه به این معناست که کارهای سبک و غیر فنی مانند بریدن درختان، کوچک کردن چوب ها برای استفاده در شومینه خانه ها در پاریس، به افراد ناتوان و بینوا داده می شود. این یک نوع کار زندان ها پیش از وقوع جرم است که بدون ریختن آبروی فرد انجام می شود. این کار در واقع ابزاری برای جلوگیری از ارتکاب جنایت به دلیل داشتن نیاز مالی است. زیرا توانایی افراد سنجیده می شود و سپس به حسب این توانایی ها، کارهایی به آنان واگذار می شود. نباید گرسنگی انسان ها را به سمت انتحار و خودکشی ببرد. زیرا این کار برای تمدنی که در آن افراد ثروتمند، تکه های گوشت را جلوی سگ خود می اندازند، یک لکه ننگ به شمار می آید.
به این ترتیب، تخفیف در کار، موجب می شود برای همه انسان ها کار فراهم شود. اما این نظام دارای یک نقص بزرگ است. تقاضا برای تولیدات کارهایی که انسان های غیر حرفه ای انجام می دهند، چندان زیاد نیست. بنابر این، مؤسسه ای که این افراد را به کار می گیرد، زیان می بیند. هرچند یک این مؤسسه، خیریه است و آماده زیان دهی است، اما قرار است نیکی بشود. در اینجا میان اجرت پرداخت شده با ارزش حقیقی کار تفاوت فراوانی وجود دارد. به عنوان مثال ما به گدا، دو درهم کمک کنیم، اما مؤسسه خیریه او را به کاری استخدام می کند که در آن دو درهم نیز زیان می کند. اما در همین حال این گدای بی ارزش به یک کاسب باشخصیت و دارای درآمد تبدیل می شود.
ممکن است این فرد به عنوان مثال یک فرانک و نیم(فرانک فرانسه) به دست آورد. اما کار او ده سنت بیشتر ارزش نداشته باشد. معنای این کار این است که فردی که بدون توهین و با احترام کمک دریافت کرده، پانزده برابر حق خود کاسبی کرده است. به عبارت دیگر، ممکن است مؤسسه خیریه به جای [دادن]یک میلیارد،[پول به افراد نیازمند]، مجبور شوده پانزده میلیارد بپردازد.
این مؤسسه بی تردید ده سنت زیان می دهد. اما شرکت یهودی یک میلیارد زیان نخواهد کرد. بلکه از این کمک خود سودهای فراوانی به ست خواهد آورد. این مسأله بعد اخلاقی نیز دارد. این نظام کوچک تخفیف در کار که در حال حاضر اجرا می شود، از راه صنعت خود را روی پا نگه می دارد تا اینکه این فرد بیکار، کاری متناسب با توانمندی های خویش پیدا کند. حال ممکن است این فرد همان حرفه قدیمی خود را پیدا کند یا اینکه به حرفه جدیدی مشغول شود. بر اساس این نظام، به این فرد هر روز چند ساعت مرخصی داده می شود تا به دنبال پیدا کردن کار بپردازد. این مأموریتی است که مؤسسه به آن کمک می کند.
عیب و نقص این نهاد های کوچک این است که از ورود به رقابت با تاجران چوب و دیگران محروم شده اند. زیرا آنان انتخاب کننده اند و ممکن است که معترض نیز باشند. چه بسا که اعتراض آنان نیز به حق باشد. همچنانکه این ارگان های کوچک از رقابت با زندان های کار که زیر نظر حکومت اداره می شوند(زیرا به کارگیری مجرمان و اصلاح آنان وظیفه دولت است) نیز محروم شده اند.
در واقع، درجوامع قدیمی، برای اجرای موفقیت آمیز نظام تخفیف در کار، فضای بسیار محدودی یافت می شود. اما این نظام، در جامعه جدید فضای مانور بیشتری خواهد داشت. علاوه بر اینها، ما به شمار فراوانی کارگر غیر ماهر نیاز داریم تا کارهای ابتدایی و لازم بریا شهرک نشینی را انجام دهند. مانند باز کردن راه ها، کاشتن درختان، تسطیح اراضی، نصب خطوط ریلی و ساختن تیرهای تلگراف و …. همه این ها بر اساس یک طرح بزرگ از پیش طراحی شده انجام خواهد شد.
ادامه دارد
*پاورقی:
1- شاید منظور نویسنده، ملکیت سهام کانال سوئز و مدیریت آن از سوی یک هیئت بیگانه در کنف حمایت اشغالگری اراضی از سوی انگلستان باشد.(مترجم عربی)
مشرق نیوز