سفیان بن ابراهیم جریري از پدرش شنیده که او میگفته است:
نفس زکیه، جوانی از آل محمّد است، نامش محمّد بن حسن بوده و بدون جرم و گناه مظلومانه به قتل میرسد. وقتی اشرار او را میکشند، نه در آسمان عذر خواهی برایشان باقی میماند و نه در زمین یار و یاوري. در همان زمان خواهد بود که خداوند متعال، قائم آل محمّد را به همراه جماعتی که در نظرها از سرمه نرم ترند [رفتار نرم و لطیف دارند] مبعوث میفرماید، وقتی که خروج کنند، مردم براي آنها گریه میکنند، چرا که آنها را گروهی بی دست و پا میبینند، ولی خداوند از مشرق تا مغرب زمین را براي آنها فتح میکند، بدانید که آنها مؤمنان واقعی هستند و بدانید که بهترین جهادها در آخر الزمان است.
غیبت طوسی،فصل هفتم،ح480