محمّد بن همّام با سند خودش حدیث را به ابان بن تغلب میرساند که:
از ابی عبد اللَّه (امام صادق) علیه السّلام نقل میکند که فرمود: روزگاري بر مردم بیاید که (سبطه) بر آنان دست دهد و علم در آن هنگام جمع شود همچون مار که در سوراخش جمع میشود مردم در چنین حالی که هستند بناگاه ستارهاي بر آنان طلوع کند عرض کردم: (سبطه) چیست؟ فرمود: فترت: (فاصله ای زمانیست که امام حاضر نباشد) عرض کردم ما در این میان چه بکنیم؟ فرمود: بر همان اعتقاد که اکنون هستید باشید تا آن هنگام که خداوند براي شما ستاره شما را بر آورد.
غیبت نعمانی،باب 10،فصل2،ح6
