همواره می‌دیدم که رسول خدا (ص) با حسن بن علی (ع) چطور رفتار می‌کند، و مدام می‌دیدم که او را بر دامن و آغوش خود می‌گیرد و این جمله را تکرار می‌کند: خدایا من او را دوست دارم.
به مناسبت فرا رسیدن سالروز ولادت امام حسن (ع) در گفتگویی با حجت الاسلام احمدرضا باوقار، مدیر گروه سابق وهابیت پژوهشکده باقرالعلوم (ع)، کارشناس کلام و پژوهشگر گفتگویی در خصوص یکی از شبهات وهابیت پیرامون فضایل و مناقب آن امام همام (ع) انجام داده ایم که از نظرتان می گذرد:
وهابیت مطرح می کند که امام حسن (ع) فضیلت آنچنانی ندارد و دست شیعه در این زمینه خالی است و اگر هم فضیلتی باشد، این فضایل را بنی امیه از جمله معاویه نیز داراست بلکه از ایشان هم بیشتر و از این حیث تفاوتی میان این دو شخصیت نیست! پاسخ این ادعا چیست؟
باید اذعان کرد فضایل بسیار زیادی برای امام حسن (ع) هم در منابع شیعه و هم اهل سنت نقل شده است که ما در اینجا به منابع شیعه اشاره ای نمی کنیم و تنها به بیان چند روایت از منابع اهل تسنن بسنده می کنیم هر چند تعداد این روایات بسیار بیش از این موارد است.
از جمله این روایات می توان به حدیث 3747 صحیح بخاری در قسمت فضایل اصحاب النبی (ص) اشاره کرد که نقل شده پیامبر (ص) امام حسن و امام حسین علیهماالسلام را در آغوش می گرفتند و می فرمودند: خدایا! من این دو را دوست دارم.
همچنین حدیث 3753 همین کتاب از قول پیامبر (ص) روایت است که:حسن و حسین علیهماالسلام دو ریحانه من از دنیا هستند.
اما در کتاب صحیح مسلم حدیث 2422 نیز شخصی به نام براء ابن عازب می گوید: حسن بن علی را دیدم سوار بر دوش پیامبر (ص) بود در حالی که پیامبر (ص) این جمله را می فرمودند: بار خدایا من او را دوست دارم پس تو نیز او را دوست بدار.
یا حدیث 2424 همین کتاب از عایشه نقل است: یک روز پیامبر(ص) را دیدم در حالی که قبای مشکی رنگی بر تن داشت از منزل خارج شد و در آن حال امام حسن (ع) وارد شد. پیامبر (ص) ایشان را با خود داخل منزل آوردند و بعد حسین بن علی (ع) آمد و پیامبر (ص) ایشان را هم به داخل خانه آورد بعد فاطمه (س) و پس از ایشان علی (ع) و پیامبر (ص) همه آنها را دور هم جمع کردند و فرمودند: خدا اراده کرد پلیدی را از شما اهل بیت دور کند و در این هنگام آیه تطهیر را خواندند.
اما در کتاب ذخائر العقبی صفحه 121 نیز از پیامبر (ص) نقل شده: هر فرزندی منسوب به پدر خویش است جز فرزندان فاطمه (س) زیرا من پدر آنها هستم.
همچنین، در همان کتاب صفحه 122 از ابوهریره نقل شده: همواره می دیدم که رسول خدا (ص) با حسن بن علی (ع) چطور رفتار می کند، و مدام می دیدم که او را بر دامن و آغوش خود می گیرد و این جمله را تکرار می کند: خدایا من او را دوست دارم.
روایت دیگری حذیفه در همان کتاب نقل می کند که پیامبر (ص) فرمودند: همانا فاطمه (س) سرور زنان بهشت است و حسن و حسین علیهماالسلام سرور جوانان اهل بهشت هستند.
لذا این روایات زیاد است در فضیلت امام حسن (ع) و نمی توان گفت ایشان فضیلتی ندارد؛ حتی از پیامبر (ص) روایت داریم هر کس حسن (ع) را دوست داشته باشد جایگاه او بهشت و هر که او را دشمن بدارد جایگاه او جهنم است.
لذا مشخص می شود که امام حسن (ع) جایگاه ویژه ای نزد پیامبر (ص) دارند و مهم تر آن که طبق آیه قرآن پیامبر (ص) حرفی را از روی هوی و هوس بر زبان جاری نمی کنند بلکه هر آنچه می گویند وحی است: “وَمَا یَنطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ-إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَىٰ”(آیات 3 و 4 سوره نجم) بنابراین وقتی پیامبر اسلام اینچنین در خصوص امام حسن (ع) سخن به میان می آورند، این نشان دهنده جایگاه والا و شخصیت ویژه آن حضرت (ع) است و با این حال آیا درست است که بگوییم فضیلت حضرت با بنی امیه برابری می کند؟!
قطعا در این منابعی که در صحبت های خود به آنها اشاره کردید، درباره اقدامات و کارهای بنی امیه نیز سخن به میان آمده است! آیا می توان این کارها را فضیلت دانست؟ چه پاسخی به آنها می توان داد؟
به طور مثال در حدیث 3746 صحیح بخاری از ابن عباس نقل شده است که معاویه نماز نافله عشا را که دو رکعت است، به یک رکعت می خواند!
اما سوال اینجاست این امر معاویه که بدعت گذاری در دین و سنت است، آیا فضیلت برای او شمرده می شود و این فضیلت در کنار فضایل امام حسن (ع) برابری می کند؟!
اما در حدیث 32 صحیح مسلم عامر بن سعد بن ابی وقاص از پدرش نقل می کند: معاویه به سبّ (لعن) امر کرد و گفت علی ابن ابی طالب (ع) را لعن و سب می کنی یا نه و چرا این کار را نمی کنی…
سوال اینجاست آیا واقعا حضرت علی (ع) جز صحابه پیامبر (ص) بودند یا نبودند؟ طبق مبانی وهابیت علی(ع) هم جز صحابه بودند و در واقع صحابه کسی است که حضور پیامبر (ص) را درک کرده و جایگاه خاصی دارد.
با این توصیف چرا معاویه یکی از صحابه پیامبر (ص) را لعن می کند؟! دوم آن که طبق روایت یاد شده در سوال نخست (تطهیر)، و روایات دیگر، امام حسن (ع) مصداق آیه قرآنی تطهیر است و آیا درست است کسی که مصداق آیه تطهیر قرآن است را کنار معاویه بگذاریم و فضایل آنها را یکی بدانیم؟
همچنین، سبط بن جوزی در کتاب تذکرة الخواص، جلد 1 صفحه 360 از قول غزالی نقل می کند: چندین ماه به دستور معاویه، علی (ع) را بر روی منبرها لعن می کردند معاویه اولین کسی بود که بر امام علی (ع) لعن و سب می کرد.
و این کسی است که فرزند رسول خدا(ص) را روی منبر لعن می کند! لذا باید روایات وارد شده در خصوص معاویه را نه تنها فضیلت، بلکه در مذمت این شخص دانست و با این تفاسیر جایگاه امام حسن (ع) اصلا قابل مقایسه با بنی امیه نیست.
شبستان
