حدیث کرد ما را احمد بن هوذه باهلیّ ابو سلیمان او گفت: حدیث کرد ما را ابراهیم بن اسحاق نهاونديّ او گفت: حدیث کرد ما را عبد اللَّه بن حمّاد انصاريّ از ابان بن تغلب:
و او از ابی عبد اللَّه (امام صادق) علیه السّلام که آن حضرت فرمود: اي ابان جهان را (سبطه) فرا خواهد گرفت و دانش در میان دومسجد جمع خواهد شد همان طور که مار در سوراخش جمع میشود عرض کردم: (سبطه) چیست؟ فرمود: اندکی سستی، و مردم که در چنین وضعی باشند بناگاه ستارهشان بر آنان طلوع کند. عرض کردم: فدایت شوم پس ما چه بکنیم و در این فاصله چطور خواهد شد؟ فرمود بر همان که بر آن هستید باشید تا خداوند صاحبش را برساند.
غیبت نعمانی،باب10،فصل2،ح8
توضیحات در مورد حدیث:
این روایات که بطور متواتر رسیده است گواهند بر درستی غیبت و پنهان شدن دانش و مراد از دانش همان حجّت عالم است و این روایات مشتمل است بر بیان وظیفه شیعه در باره امامان که باید بر همان عقیدهاي که بودهاند باشند و متزلزل نشوند و جابجا نگردند بلکه پابرجا باشند و حالشان دگرگون نشود و چشم بانتظار باشند تا آنچه بر آنان وعده داده شده برسد و آنان در اینکه حجّتشان را و امام زمانشان را در دوران غیبت نمیبینند معذورند و پیش از ظهور در هر عصر و زمانی بر آنان تنگ آید شخص امام و نام و نسباش را نتوانند بشناسند و جستجو از امام و کشف صاحب غیبت و بدنبال نام و محلّ سکونت و محلّ غیبت او بودن و یا اشاره بذکر او کردن بر آنان قدغن باشد تا چه رسد بر آنکه بخواهند عیانا او را به بینند.و روایت بما فرموده است که نامش را بلند نگوئید و بر آنچه هستید پابرجا باشید و مبادا شکّ بخود راه دهید ولی نادانی که از این گونه روایات که از امامان راستگو در باره غیبت و صاحب غیبت بما رسیده است بیخبراند در پی آنند که بشخص آن حضرت راهنمائی شوند و جایگاهش را بدانند و پیش نهاد میکنند که ما آن حضرت را بآنان نشان دهیم و غیبتاش را منکراند زیرا آنان ازعلم بر کنارند ولی اهل معرفت بآنچه مأمورند تسلیم و در مقام امتثال آن هستند و بر آنچه مأمور بصبراند شکیبایند و دانش و فهمی که دارند آنان را در جایگاه رضایتمندي از خدا و تصدیق اولیاء خدا و امتثال امرشان و بازماندن از آنچه نهی کردهاند قرار داده است.
