حدیث کرد ما را محمّد بن همّام با سندي که داشت از عبد اللَّه بن عطاء مکّی او گفت:
به ابی جعفر امام باقر علیه السّلام عرض کردم شما در عراق شیعه فراوان دارید و بخدا قسم در خاندان شما کسی بمانند شما نیست چرا خروج نمیکنید؟فرمود: اي عبد اللَّه بن عطاء گوش بسخنان احمقان دادهاي؟ آري بخدا قسم که من صاحب شما نیستم. عرض کردم: پس صاحب ما کیست؟ فرمود: به بینید هر کس که ولادتش از مردم غایب باشد صاحب شما او است همانا هر کس از ما که انگشت نما و زبان زد مردم باشد دق مرگ میشود و یا بمرگ طبیعی از دنیا میرود.
غیبت نعمانی،باب10،فصل3،ح7
