و خبر داد ما را احمد بن محمّد بن سعید ابن عقده او گفت: حدیث کرد ما را محمّد بن مفضّل و سعدان بن اسحاق و احمد بن حسین بن عبد الملک و محمّد بن احمد قطوانی. اینان گفتند: حدیث کرد ما را حسن بن محبوب از هشام بن سالم و او از ابی حمزه ثمالی و او از ابی اسحاق سبیعی که گفت:
از فردي مورد اطمینان که از یاران امیر المؤمنین بود شنیدم میگفت: امیر المؤمنین در خطبه مفصّلی که در کوفه خواند و آن خطبه را نقل کرده است فرمود:
بار الها ناچار باید در روي زمین حجّتهائی بر مردم داشته باشی حجّ تی پس از حجّ تی که مردم را بدین تو رهبري کنند ودانستنیهاي تو را بآنان بیاموزند تا پیروان اولیاي تو پراکنده نشوند و آن حجّت یا آشکار است ولی مردم فرمانش را نمیبرند و یا پوشیده است که با حال ترس بانتظار دستور تو است، اگر در دوران حکومت باطل در حالی که حجّتهاي الهی بحال سکون و آرامشاند شخص آنان از مردم پنهان شود دانشهائی که از آنان در میان مردم پخش است هرگز پنهان نخواهد ماند و ادبهائی که آنان آموختهاند در دلهاي مؤمنین ثابت و پابرجا است و مؤمنین بآن آداب رفتار میکنند.اینان با آنچه مکذّبین از آن وحشت دارند و تجاوزکاران (یا نازپروردها) زیر بار آن نمیروند مأنوسند بخدا سوگند (این سخنی دانشی) است که مفت و مجّانی در اختیار شما نهاده شده، امّا اي کاش شنوندهاي بود که با گوش خرد آن را میشنید و میشناخت و میپذیرفت و آن را بکار میبست یعنی مطابقش عمل مینمود، و در راهش گام بر میداشت و بالنّتیجه رستگار میگشت و نجات مییافت، آنگاه (امام) فرمود: اکنون این چنین شنوند کیست، و بدین سبب است که دانش پنهان میشود، زیرا افرادي که نگهدارنده آن باشند و بهمان نحوي که از أهلش آموختهاند بدیگران برسانند یافت نمیشوند سپس پس از کلام مفصّلی در همین خطبه فرمود:
حجّتی براي مخلوقات خالی نمیگذاري و آن حجّت یا آشکار است و فرمانروا و یا ترسان و پوشیده که فرمانش نبرند تا مگر حجّت تو باطل نگردد و دوستانت پس از آنکه آنان را راهنمائی فرمودهاي گمراه نشوند، سپس خطبه را تا پایان رساند.
غیبت نعمانی ،باب8،ح2
