این تضعیف « سفیانی » و « ترکیه لاییک » و متحدانشان، اثرات مثبت بسیاری در ظهور خواهد داشت. به نحوی که اولاً تیغ تیز سفیانی علیه شیعیان عراقی را کندتر خواهد کرد و از حجم کشتارها و تخریب های وی در عراق، خواهد کاست.

« قرقیسیا » یا « البصیرة » در منطقه « مرزی » بین متصرفات « دولت ترکیه » و « دولت سفیانی » واقع شده و به همین دلیل بر سر بهره برداری از منابع عظیم « نفت » و « گاز » این منطقه که در زمان آینده کشف خواهد شد، اختلافات بسیار عمیقی بین « ترکیه » و « سفیانی » به وجود خواهد آمد

به همین علت به نظر می رسد که « سفیانی » که حمایت جمع کثیری از مردم خاورمیانه را در ابتدای تحرکات خود، خواهد داشت، نه یک چهره « سلفی » و « سنتی »، بلکه احتمالاً حاکمی « سکولار »، اما با حفظ ظواهر عربی و اسلامی خواهد بود. به نحوی که از یک سو،

مثال این وضعیت، در خاندان کنونی « پادشاهی اردن » رخ داده و با توجه به این که مادر « ملک عبدالله دوم » اردن، زنی انگلیسی به نام « آنتونیت آوریل گاردنر » با نام مستعار « شاهزاده مونا الحسین » بوده است

فلذا در پایان 6 ماه اول، « سفیانی » و « دولت لاییک و ماسونی ترکیه »، بدین ترتیب، به همسایگی یکدیگر در آمده و این اتفاق به مدت کوتاهی تا قبل از معرکه « قرقیسیا »، ادامه خواهد داشت! و بعد از آن هر دو گروه، مشمول مکر الهی خواهند شد!

به نظر نگارنده، « ابقع » احتمالاً نیروی شبه نظامی و فاقد وجاهت بین المللی لازم می باشد.بالاخص روایات آخرالزمانی را باید بر وضعیت ژئوپلتیک روز ارزیابی نمود.در دنیایی که حتی یک متر جا به جایی مرزهای قابل دفاع نیست، باید دلایل کافی برای حمله به یک سرزمین یا یک گروه وجود داشته باشد.