اشعار فاطمیه

اشعار فاطمیه

وقتی بگو بخند تو در خانه جا نشد /// لفظ بیا ببند به زخمت روا نشد

اشعار فاطمیه

زنی از خاک، ‌از خورشید، از دریا،‌ قدیمی‌تر /// زنی از هاجر و آسیه و حوا قدیمی‌تر

برای هرم لب تشنه آب تسکین است /// میان مجلس ماتم گلاب تسکین است

مادردلم گرفته، بگو راه چاره چیست؟ /// مفهوم سرخ بودن ابر بهاره چیست؟

یارب نرسد آفتی از باد خزانش /// آن یاس که شد دیدۀ نرگس نگرانش

اول شهید راه علی، فاطمه ست، پس/ پایان راه فاطمیون هم شهادت است

… می‌‌دید دیگر آخرین ساعات زهراست

تو گریه کردی و در شهر این خبر پیچید/ خوشی نبیند الهی، کسی که شد خشنود

شب بود و چشم خفتگان در خواب خوش بود /// بیدارمردی اشك چشمش آب خوش بود

آه، آتش! نکند شعله بگیری زیرا /// مادرم فاطمه بسیار به در نزدیک است

بیت الحزن اینجاست زهرا کو؟

دختر فکر بکر من، غنچه لب چو واکند/ از نمکین کلام خود حق نمک ادا کند