باز هم اي دختر ِ پيغمبر ِ اكرم بمان
مَرهَم ِ دردِ علي ، اي دردِ بي مَرهَم بمان
زندگيِّ رو به راهي داشتم چشمم زدند
كوريِّ چشم ِ همه با شانه هايِ خم بمان
دستهايِ تو شكستَش هم پناهِ مرتضاست
تكيه گاهِ محكم ِ من پيش ِ من محكم بمان
تو نباشي پيش ِ من اينها زمينم ميزنند
اي علمدار ِ مدينه پايِ اين پرچم بمان
این نفس هایِ شکسته قیمتِ جانِ من است
زنده ام با یک دمت پس لطف کن یک دم بمان
كم ببوس دستِ مرا دارم خجالت ميكشم
من حلالت ميكنم اما تو هم يك كم بمان
آب ها از آسياب افتاد خوبت ميكنم
يار ِ هجده ساله ، هجده سالِ ديگر هم بمان
رفته رفته كار ِ من دارد به خواهش ميكشد
التماست ميكنم پيشم بمان پيشم بمان…
علی اکبر لطیفیان